سطح زیرکشت چای در ایران در مناطق شمال کشور در جلگه ها و کوهپایه ها واقع شده است که حدود ۳۰ درصد باغ ها در جلگه احداث شده و بقیه در مناطق کوهپایه ای قرار دارند . هم اکنون سطح زیر کشت چای که از مرغوب ترین اراضی جلگه ای و تپه ماهورهایی که ۹۰% آن در گیلان و۱۰% در مازندران در ناحیه جنوبی دریای خزر در محدوده ای به طول ۲۰۳ کیلومتر و به عرض ۹۰ کیلومتر از غرب گیلان در منطقه فومنات تا غرب مازندران در کلارآباد قرار گرفته است .
در حال حاضر کشت چای در شهرستانهای شفت ، فومن ، صومعه سرا ، رشت ، لاهیجان ، آستانه اشرفیه ، سیاهکل ، لنگرود ، املش و رودسر در استان گیلان و شهرستانهای رامسر و تنکابن در استان مازندران رونق دارد .
سید عبداله میرحسینی مقدم روز پنجشنبه افزود : مبارزه با آفت نماتد و یا زخم ریشه چای یکی از عوامل مهم بهزراعی باغات چای شمال بشمار می رود.
وی اظهارداشت : بر اساس آماربرداری که در سال های اخیر صورت گرفته است حدود یک سوم از باغ های چای شمال کشور آلوده به این عارضه هستند.
وی خاطرنشان کرد : تاکنون در باغ های چای 120 روستا یا منطقه چایکاری این آلودگی گزارش شده که بیشترین سطح آن در باغ های چای املش و لاهیجان دیده شده است.
وی اظهار داشت : این آفت در آلودگی های شدید کاهش 80 درصدی محصول و خشک شدن بوته های چای را در بعضی از باغات چای املش در پی داشته است.
به گفته وی آفت نماتد زخم ریشه یکی از عوامل خسارتزای کلیدی در بیست سال اخیر و به عنوان یک معضل اصلی در باغ های چای مطرح و هر ساله میزان گسترش و خسارت آن رو به افزایش است.
مشاور سازمان چای یادآورشد : باید اعتبارات ویژه ای برای این مورد منظور شود تا آستانه زیان اقتصادی آن به باغ های چای به کمترین حد خود کاهش یابد.
حسینی مقدم گفت : اگر در این باره چاره اندیشی اساسی نشود می تواند خطرات جدی در کاهش محصول و حتی نابودی باغات چای در مناطق آلوده را به همراه داشته باشد.
وی افزود : آلودگی های نماتدی در گیاهان باعث بروز نشانه هایی روی ریشه ها و همچنین قسمت های هوایی گیاه می شود و نشانه های روی ریشه ممکن است بصورت ایجاد گال ، زخم ریشه منشعب یا مویی شدن ریشه و کلفت شدن ریشه باشد.
کلمه Nematoda مشتق شده است از کلمه لاتین Nematoid به معنی نخ مانند و یا رشته ای شکل است که اغلب برای مشاهده آنها به میکروسکوپ نوری با بزرگنمایی هزار برابری نیاز است.
نماتد مولد زخم ریشه چای یکی از آفات مهم و کلیدی چای در کشورهای چای خیز دنیا است که اولین بار در سال 1960 بوسیله لوف از سریلانکا گزارش شد و در ایران هم در سال 1368 از روی نهال های وارداتی چای از کشور ژاپن در ایستگاه 'ازبرم 'سیاهکل توسط میرحسینی مقدم جمع آوری و از طریق موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور شناسایی شد.
آلودگی بصورت لکه ای در باغ ظاهر می شود ، بوته های آلوده ضعیف و کم رشد شده و برگها زرد و کوچک و حالت چرمی شکل (بنج) به خود می گیرند.
این بیماری پس از سپری شدن زمستان با رسیدن درجه حرارت خاک به دمای 14 درجه به ریشه بوته های چای حمله کرده و به داخل آن نفوذ می کند.
سطح زیر کشت چای در شمال کشور حدود 30 هزار هکتار است که 90درصد آن در گیلان قرار دارد.
هر سال از عمل آوری برگ سبز چای باغات شمال کشور بین 20 تا 30 هزار تن چای خشک به دست می آید در حالیکه مصرف سالانه چای خشک کشور حدود یکصد هزارتن در سال است .