در پی بارندگی های اخیر در شیراز با آبگیری 70 درصدی دریاچه مهارلو ، این منطقه گردشگری رونقی دوباره گرفت.
جولایی کارشناس مسئول حیات وحش محیط زیست استان فارس گفت: با آبگیری این تالاب و شکوفه دادن درختان بادام اطراف آن گردشگری در این منطقه رونق گرفته است.
دریاچه مهارلو به سبب نمکی بودن به دریاچه نمک و به سبب رنگ صورتی زیبای منحصر به فرد آن به دریاچه صورتی معروف است.
این دریاچه به واسطه همجواری با کلانشهر شیراز یکی از مناطق گردشگری و تفرجگاهی محسوب می شود و رنگ صورتی این دریاچه به واسطه وجود یک نوع جلبک در آب برای مسافران و گردشگران بسیار جالب و جذاب است.
دریاچه مهارلو در 15 کیلومتری جنوب شرقی شهر شیراز واقع شد و با وسعتی حدود 600 کیلومتر مربع پناهگاهی برای حیات وحش و پرندگان محسوب می شود.
مهمترین زیستمندان این تالاب را می توان پرنده هایی نظیر فلامینگو ، مرغابی ، آنقوت و ... دانست.
دو رودخانه فصلی «سلطان‌آباد» و رودخانه خشک دریاچه مهارلو را تغذیه می‌کنند.
آب چند چشمه نیز عمدتاً از قسمت‌های غربی و شمالی وارد این دریاچه می‌شوند.
دریاچه در ارتفاع هزار و 460 متری از سطح دریا قرار دارد و دارای آبی بسیار شور است.
حداکثر عمق این دریاچه 3 متر است و به همین علت ، میزان تبخیر آن بالاست که این امر سبب می‌شود بخشی از بستر دریاچه با قشری از نمک پوشانده شود.
آب این دریاچه از نوع کلرید سدیم - منیزیم و سولفات سدیم است و در فصل‌های خشکی یکی از معدن‌های بزرگ نمک به شمار می‌آید.
دریاچه مهارلو به سبب نمکی بودن به دریاچه نمک و به سبب رنگ صورتی زیبای منحصر به فرد آن به دریاچه صورتی معروف است.
این دریاچه به واسطه همجواری با کلانشهر شیراز یکی از مناطق گردشگری و تفرجگاهی محسوب می شود و رنگ صورتی این دریاچه به واسطه وجود یک نوع جلبک در آب برای مسافران و گردشگران بسیار جالب و جذاب است.
دریاچه مهارلو در 15 کیلومتری جنوب شرقی شهر شیراز واقع شد و با وسعتی حدود 600 کیلومتر مربع پناهگاهی برای حیات وحش و پرندگان محسوب می شود.
مهمترین زیستمندان این تالاب را می توان پرنده هایی نظیر فلامینگو ، مرغابی ، آنقوت و ... دانست.
دو رودخانه فصلی «سلطان‌آباد» و رودخانه خشک دریاچه مهارلو را تغذیه می‌کنند.
آب چند چشمه نیز عمدتاً از قسمت‌های غربی و شمالی وارد این دریاچه می‌شوند.
دریاچه در ارتفاع هزار و 460 متری از سطح دریا قرار دارد و دارای آبی بسیار شور است.
حداکثر عمق این دریاچه 3 متر است و به همین علت ، میزان تبخیر آن بالاست که این امر سبب می‌شود بخشی از بستر دریاچه با قشری از نمک پوشانده شود.
آب این دریاچه از نوع کلرید سدیم - منیزیم و سولفات سدیم است و در فصل‌های خشکی یکی از معدن‌های بزرگ نمک به شمار می‌آید.
