مدیرکل سابق راه و شهرسازی کردستان 10 مهرماه 97 معاون عمرانی استاندار شد؛ چندی بعد البته سرپرستی راه و شهرسازی استان را هم به خودش سپردند و اینها در حالی است که حتی درباره «مهندس» بودنش هم ابهام وجود دارد! وقتی میگوییم کوتاه شدن پای 6 نماینده فعلی کردستان از خانه ملت یک ضرورت است، دلیل داریم!
به گزارش تابناک کردستان، اگر کسی بخواهد چند استان عقب مانده از قافله توسعه در میان استانهای ایران را نام ببرد ناگزیر است روی نام «کردستان» هم دست بگذارد، برشماری همه دلایل این امر، نه مقصود و نه در حوصله این نوشتار است، اما بیتردید، یکی از دلایل، ضعف زیرساختهای حمل و نقل است، نکتهای که انصافاً در دولت حجتالاسلام روحانی، به نسبت دیگر دولتها، توجه بیشتری به آن صورت گرفت.
نیازی به گفتن نیست که متولی توسعه این حوزه، معاونت عمرانی استانداری در درجه اول و اداره کل راه و شهرسازی در درجه دوم است؛ دو حوزهای که ماههاست در کردستان توسط یک نفر اداره میشود؛ قحطالرجال اگر هیچکجا معنا نیافته باشد اینجا میتواند نه تنها معنا که تفسیر شود؛ این مستند تاریخی در استانی بر روی پرده رفته که بیش از 7200 نفر عضو نظام مهندسی دارد، از این تعداد نزدیک به 3500 نفرشان مهندس عمران هستند؛ 1450 نفرشان معماری خواندهاند؛ 218 نفر مهندس نقشهبردار هستند؛ 88 نفر مهندس شهرساز و 19 نفر متخصص حوزه ترافیک هستند! آقایان نماینده شنیدید؟! واقعاً فکر میکنید انتظار مردم کردستان از شما تحقیق و تفحص از راه و شهرسازی استان بود یا به تماشا نشستن آنچه اکنون روی داده است؟
«آن یک نفر» را استاندار سابق کردستان، خرداد 95 به این استان آورد و مدیرکل راه و شهرسازی کرد؛ کم نیستند کسانی هم که رندانه برای آن یک نفر کف میزنند؛ یک دولت در سطح کلان تصمیم گرفته زیرساختهای حمل و نقل یک استان را توسعه بدهد و برای این کار چه بودجه کلانی که در این سالها به حوزه راههای استان که تزریق نشده و عدهای هم این کار را در یک برگ به نام توانمندی و لیاقت «آن یک نفر» سند میزنند! سطحینگری است اگر کسی بگوید این امر اتفاقی است.
دوره «زاهدی» بالاخره در کردستان به سر آمد؛ اما تقریباً یک سال بعد، فصلی تازه در زندگی کاری مدیری که او به کردستان آورد و یکی از مهمترین حوزههای اجرایی استان را به او سپرد، گشوده شد؛ «شهرام ملکی»، معاون عمرانی استاندار شد! کمی بعد سرپرستی راه و شهرسازی کردستان را هم به او سپردند؛ شاید «ملکی» در خواب هم نمیدید که حوزه عمرانی کردستان را اینگونه و دودستی تقدیمش کنند!
این ماجرا دو وجه دارد؛ یک وجهش رویکرد حلقه تصمیمگیران برای انتصاب مدیران اجرایی در کردستان و وجه دیگرش عمل به وظایف بر زمین مانده توسط وکلای مردم این استان؛ آن 6 نفری که بر صندلیهای سبز بهارستان تکیه زده، همه اینها و شاید علاوه بر اینها را هم میبینند و دم نمیزنند!
آقایان نماینده! نظارت بر کار دولتمردان در استان کار شماست؛ نیست؟ سر مبارکتان کجا گرم است؟ نمیخواهید یک بار برای همیشه کمی از «شهرام ملکی» برای مردم کردستان بگویید؟ اگر فقط به این یک سؤال پاسخ دهید که او چه دارد که 7200 مهندس کردستانی ندارند، کافی است.
اما، مقایسه قول و عمل وکلای مردم کردستان در ماههای اخیر کمترین تردیدی برای نگارنده باقی نگذاشته که «شرط اول قدم» برای ایجاد تغییر در وضعیت مردم این استان، تلاش برای جلوگیری از حضور آنها در مجلس بعدی است؛ سهم ما، روشنگری درباره قول و عمل آن 6 نفر است؛ «گفتنیها کم نیست»!