دکتر احمد شجاعی در گفت و گو با ایسنا با اشاره به اینکه هر جسم خارجی که به صورت مزمن با ملتحمه و سطح داخلی پلک در تماس باشد می تواند باعث بروز حساسیت شود گفت: رسوبات پروتئینی ایجاد شده بر روی لنز و محلول های تمیز کننده لنز (به خصوص مواد نگهدارنده موجود در محلول) می تواند موجب ایجاد حساسیت شود. خوابیدن با لنز تماسی احتمال ایجاد حساسیت را به طور چشمگیری افزایش می دهد.
وی یادآور شد: حساسیت به لنز تماسی به طور معمول به صورت قرمزی و خارش چشم و ایجاد ترشحات فراوان و غلیظ بروز می کند. در این حالت در سطح خلفی پشت پلک فوقانی حالت پشته پشته ایجاد می شود. این پشته ها در حقیقت برجستگی های طبیعی ملتحمه هستند که پاپیلا نام دارند و در اثر حساسیت بصورت غیر طبیعی بزرگ و برجسته می شوند.
شجاعی با تاکید بر اینکه موثرترین درمان این نوع حساسیت توقف استفاده از لنز تماسی است گفت: اغلب قرمزی و خارش چشم چند روز تا چند هفته پس از توقف استفاده از لنز بهبود می یابد اما برطرف شدن برجستگی های پشت پلک (پاپیلاها) ممکن است چندین ماه طول بکشد.
این جراح و متخصص چشم افزود: در صورتی که نتوان از عینک یا روش های دیگر برای اصلاح دید استفاده کرد و فرد ناچار به استفاده از لنز باشد تغییر نوع لنز، تمیز کردن مکرر لنز و شستشوی کامل رسوبات پروتئینی و سپس آب کشی دقیق با آب مقطر و یا استفاده از لنزهایی که به صورت روزانه تعویض می شوند ممکن است به بهبود این عارضه کمک کند.
وی در پایان گفت: ممکن است لازم باشد قطره های چشمی پایدار کننده ماست سل ها تا چند ماه در این افراد مصرف شود ولی به هنگام استفاده از قطره باید لنز تماسی را از چشم خارج کرد.