حسین كمالی - دبیركل حزب اسلامی كار - در روزنامه «اعتماد» نوشته است: انتخاب مردم در سال ٩٢ رأی منفی به سیاستهای دولتهای نهم و دهم بود. بلوغ و رشد سیاسی جریان اصلاحطلب در این انتخابات باعث شد كه گردونه عرصه مدیریتی كشور به سمت آقای روحانی بچرخد تا شاهد تحولاتی در مدیریت اجرایی كشور باشیم.
ائتلاف اصلاحطلبان با روحانی توانست نقش مهمی در پیروزی او داشته باشد و وحدت و انسجامی تاریخی را رقم زند. آقای حسن روحانی در جریان انتخابات ٩٢ تعهداتی به مردم داد كه پس از سه سال از قرار گرفتن بر سكان مدیریت اجرایی كشور توانست به برخی از تعهدات پاسخ دهد. با این حال هنوز تعهداتی هست كه بر زمین مانده و دولت نتوانسته آنگونه كه مطلوب است به آنها پاسخ دهد.
با بررسی نقاط قوت و ضعف دولت آقای روحانی میتوان در مورد چگونگی اقدامات اساسی دولت در كمتر از یك سال باقیمانده از آن اظهارنظر كرد. در حوزه سیاست داخلی از جمله فعالیت احزاب و گروهها، كشور در شرایط نامناسبی به سرمیبرد. دولت پیشین اساساً با اصل حزب چندان موافق نبود و همین امر تحزب در ایران را تضعیفتر كرد. دولت در حوزه سیاست داخلی اگرچه توانست شرایط ناگوار پیشین را تغییر دهد اما هنوز مشكلات و نواقصی وجود دارد كه دولت باید در حل آنها بكوشد.
حوزه سیاست خارجی یكی از نقاط قوت كارنامه روحانی است و وزارت خارجه با پیشبرد مذاكرات هستهای توانست برخی مشكلات بینالمللی را كه دغدغهای اصلی برای مردم شده بود، حل كند و در این راستا رضایت و خرسندی مردم را از عملكرد دولت مشاهده میكنیم. با این حال برجام برای كشور میتواند دستاوردهایی گستردهتر از آنچه هست داشته باشد. لیكن ناكارآمدی دیگر وزرای دولت برای بهرهگیری مناسب از برجام باعث شده تا این دستاوردها همچنان محدود بماند.
تواناییهایی كه وزارت خارجه به عنوان متولی اصلی این پروژه از خود نشان داد بر كسی پوشیده نیست. لیكن در حوزه اقتصادی و اجتماعی باید تلاشهای بیشتری توسط وزرای مربوطه صورت میگرفت كه متاسفانه چندان عملكرد مناسبی را شاهد نبودهایم. یكی از دلایل عمده ناكارآمدی دولت در این بخشها عدم انتخاب صحیح مسئولان و عدم تغییر در مدیران اجرایی كشور بود. وقتی اعلام میشود كه مشی اعتدالی بر دولت حاكم است به معنای این نیست كه امور به وسیله كسانی اداره شود كه اصولا به كاركرد، سیاستها و مدیریت دولت اعتقادی ندارند.
در حوزه فرهنگیان، اصناف، كارمندان دولت، هنرمندان و جامعه كارگری و دیگر حوزهها هریك بهگونهای میتوان وجود نقصان و نارضایتی را احساس كرد. دولت باید به خواستههای اساسی جامعه كارگری پاسخ میداد و غرض از بیان كلمه دولت به معنای تمام ساختارها و سمتهایی است كه زیرمجموعه دولت به انجام وظیفه میپردازند. كل ساختار دولت از جمله كابینه و وزرا و دیگر سمتهای موجود در دولت باید پیگیر سیاستهای دولت باشند. لیكن نتوانستهاند به خواستههای جامعه كارگری پاسخی درست و منطقی دهند. دولت باید اصلاح ساختار اقتصادی را در خصوص بهبود وضعیت معیشت ملی و به ویژه زندگی طبقه كارگر را در دستور كار خود قرار میداد و میزان اشتغال باید افزایش پیدا میكرد.
در حال حاضر در بسیاری از خانوادهها به ویژه خانوادههای كارگری دو یا سه فرزند بیكار وجود دارد. اینكه فرزندان بخشی از مسئولان شاغل شدهاند به معنای این نیست كه موضوع بیكاری در جامعه حل و فصل شده است. همچنین مشكل بیكاری ارتباط نزدیكی با مشكلات اجتماعی دارد. عوارض ناشی از بیكاری مثل اعتیاد، افسردگی و خودكشی كه ناشی از ضعف عملكرد دولت در این حوزهها است، دامنگیر جامعه شده است.
آقای روحانی باید توجه كند كه نگهداشت وضعیت موجود و عدم اعمال تغییرات اساسی نمیتواند رأی او را برای دوره دوم ریاستجمهوری تضمین كند. اینكه دلخوش به این باشد كه دولت بحرانزایی نكرده است و در دوران ریاستجمهوری آقای روحانی مشكل جدیدی بروز نكرده است، آفت بزرگی است برای دولت، چراكه این شیوه برای مردم مقبول نیست. مردم خواستار آبادانی و توسعه هستند و این امر مستلزم پیگیری رویكرد جدی در عرصههای مختلف كشور از سوی دولت است. دولت باید اقداماتی انجام دهد كه بیسوادی و فقر و تهیدستی از كشور ریشهكن شود. كارگران امروز از وضعیت معیشتی خود رضایت ندارند. البته این گفته به معنای نفی تلاشها و عملكرد مثبت دولت نیست.
به نظر میرسد در مدت حدود ١٠ ماهی كه از عمر دولت باقی مانده است مهمترین هدف دولت باید ایجاد امید در مردم باشد. دولت باید كاری كند كه مردم امیدوار به آینده شوند و احساس كنند كه آقای روحانی میتواند در دور دوم ریاستجمهوری خود تحولات اساسی در حوزه اقتصاد در درجه اول و دیگر حوزهها ایجاد كند. با استفاده از روشهایی دولت باید به مردم امید تزریق كند چراكه اگر عدهای از مردم دلسرد شوند و پای صندوق رأی حاضر نشوند یا رأی خود را به فرد دیگری دهند به ضرر دولت تمام خواهد شد؛ هرچند كه معلوم نیست فرد دیگری كه آرای پایگاه اجتماعی ناامیدشده از آقای روحانی را به خود جلب میكند، بتواند عملكرد بهتری از دولت یازدهم داشته باشد.
گروههای سیاسی حامی روحانی خواستههایی از دولت دارند كه الزاماً پست یا مقام نیست بلكه به معنای تغییر و تحولات در بخشهای مختلف كشور است. اصلاح ساختار اقتصادی و سیاسی از جمله تحولاتی است كه میتواند در امیدبخشی به مردم نقش تعیینكننده داشته باشد. اگر دولت میخواهد رای مردم را برای دور دوم به دست آورد، باید در شعارهایش تغییرات اساسی در حوزههای مختلف كشور را لحاظ كند. دولت باید بداند كه مردم تشنه تغییر و تحول و بهبود شرایط زندگی خود هستند.