شاه ماهی تبریز و شکست احزاب اصلاح طلب

شاه ماهی این روزها بسیار لیز شده است. او همین دیروز در دفتر تابناک تبریز از لیست اصلاح طلبان ابراز تعجب نمود. و با کنایه ای عجیب اظهار داشت اینها را نمی شناسم. اما با این اوصاف کسی متعرض او نمی شود چراکه او شاه ماهی غیراصولگرایی  آذربایجان شرقی است. او ابا دارد از اینکه اصلاح طلب نامیده شود  جالب اینکه به همان مقدار نیز ابا دارند اصولگرایان ،که او را اصول گرا نامند. اما این همه داستان نیست فطرت اصلاح طلبی و عدم شکوفایی احزاب اصلاح طلب از یکسو و از سوی دیگر عدم امکان عبور  ژنرال های  منفرداصلاح طلب مانند مولوی و شکوراکبرنژاد وتیزکار ( که اتفاقا این سه  نیز حزبی نیستند)و منیژه موسوی (کارگزاران)و نازیلا آصف(غیرحزبی) ، میدان را به شدت خالی کرده است و این گونه می شود که همه اذهان به سمت یک فرد متوجه می گردد ، مسعود پزشکیان.
او ردای سیاست را نه در خانه احزاب بلکه در اتاق جراجی قلب پوشیده است و با تصدی سمت وزارت بهداشت خاتمی ، سری یافته در میان سران سیاسی . و این سر بودن او سبب شد تا تنها نماینده ای باشد که در مجلس قبل ، علیرغم تخریب های نهاد خاص، رای بسیار بالایی بیارود و به مجلس برود.
در حالیکه  بسیاری از احزاب نه کاندیدایی از خود داشته اند و یا آنهائی هم که داشته اند از فرط خجالت، خود را چنان به کوچه ی چپ عدم حمایت از کاندیدا زده اند  که گویی نامزد مورد نظر عضو حزب نبوده است.شاهد مدعا برگزاری  سه دور رای گیری در خصوص تعیین اعضای  ائتلاف اصلاح طلبان بوده است که منجر به  به نتیجه ای می شود که بیش از همه شادی اصولگرایان را بعد از خوشحالی رد صلاحیت گسترده اصلاح طلبان تکمیل می نماید. حضور دو چهره غیر سیاسی(خنثی و غیر حزبی) ، دو چهره کهنسال(غیر حزبی) و حضور یک کاندیدای سفارشی از تهران که اتفاقا هنوز نام خیابان های تبریز را نیز نمی شناسد ، وزن این لیست را به طرز تمسخر آمیزی پائئین آورده است.
واین گونه است که پراگماتیسیم اعتدال و توسعه پزشکیان را سرلیست می کند و پناه اصلاح طلبان به وی او را در صدر می نشاند تا  باشد که حضور پزشکیان وزنه ای برای لیست اصلاح طلبان ایجاد کند.
گو اینکه پزشکیان نیز  خود را  مکلف به میدان داری برای تعیین لیست مجزا می داند . چراکه نه کارکرد احزاب را بدین شکل قبول دارد و نه می خواهد در چارچوب های این چنینی حرکت کند. شاید البته هزینه این نوع فعالیت را از نزدیک مشاهده کرده است.
او بغیر از لیست اصلاح طلبان به دنبال ارائه لیستی کاملا غیر حزبی است که در میان آنها دو نماینده فعلی(یکی پیروانی و دیگری خنثی) تبریز نیز مشاهده می گردد . با این اوصاف به نظر می رسد ، فعالیت دو ساله احزاب که بعد از تنفسی کوتاه بعد از انتخابات 92 برایشان حاصل شده، به هیچ وجه توفیق آمیز نبوه و نشان از آن دارد که احزاب اصلاح طلب  تبریز به هیچ روی در خصوص کادرسازی حزبی حرفی برای گفتن نداشته و ندارند.
منصور رضازاده
تابناک تبریز