به گزارش تابناک هرمزگان، معصومه زارعی در یادداشتی نوشت: داستان امروز زندگي ما با کرونا، بيماري که زندگي عادي مردم جهان را مختل کردهاست، گويا تمام شدني نيست و همت همگاني مردم را ميطلبد تا اين داستان را به پاياني خوش نزديک کند.ويروس کوويد 19 اين روزها همراه جوامع شده و مشکلات بسياري را براي شهروندان به وجود آورده است؛ ويروسي که مي توان گفت همه جوانب زندگي را تحت الشعاع قرار داده و خانواده ها بايد مقابله با آن را در راس برنامه ريزي هاي خود قرار دهند. اما ترديدي نيست که در تمام دنيا، فشار و آسيبي که بر کادر درماني و خانوادههاي آنان وارد کرد، بيشتر از ساير اقشار است.
همانطور که مي دانيد يکي از گروههاي اصلي که طي شيوع بيماري کرونا ويروس تحتفشار زياد با منابع و امکانات ناکافي قرار داشتند، کادر درمان بودند.از ابتداي شيوع کرونا، بيمارستان ها و مراکز درماني به عنوان خط مقدم جبهه مقابله با کرونا بودند و پزشکان و پرستاران به عنوان سربازان بهداشت تمام تلاش خود را
کرده اند تا کمي از آلام و دردهاي شهروندان را بکاهند.اما رفته رفته با گسترش و ظهور جهش هاي بيشتر کرونا کادر درمان در شرايط بد روحي قرار گرفتند و لحظه به لحظه نيز بر فشارهاي روحي و رواني آنها افزوده مي شود؛ آنها همچنين با چالشهايي در حوزههاي هيجانات، روابط بين فردي و خانوادگي، محيط شغلي و سختي کار مواجه شدند.
چالشهاي کادر درمان در طول شيوع کرونا
اين روزها کادر درماني به ويژه پرستاران علاوه بر مشکلات پيشين مثل شيفت کاري فشرده، با برخي اختلالات رواني نيز دست و پنجه نرم ميکنند . سلامت روان پرستاران و کادر درماني در هنگام گسترش بيماريهاي همهگير ويروسي به شدت دچار چالش ميشود. تجربه انسان در مقابله با ظهور ناگهاني سندرم حاد تنفسي (سارس) باعث شد که اضطراب بلافاصله در بين کادر پزشکي ظاهر شود و پريشاني روانشناختي به تدريج هويدا و بسياري از آسيبهاي روانشناختي درازمدت مانند اختلالات رواني منجر به اثرات عميق شد؛ بار کاري زياد، فشار تقاضاهاي شغلي و متاثر شدن ابعاد مختلف زندگي اين گروه و تغييرات زماني در شيفتهاي کاري به گسترش آسيبهاي رواني و جسميسرعت بخشيده است. شيفتهاي کاري فشرده و نگراني از ناقل بودن، از جمله مواردي هستند که هر لحظه کادر درماني را بيشتر به سمت اختلالات رواني سوق ميدهد. چراکه سلامتي اعضاي خانواده، مهمترين نگراني اين گروههاي شغلي محسوب ميشود.آنها در معرض مستمر انواع ويروسها به ويژه کرونا قرار دارند و پس از کار به آغوش خانواده بازميگردند. احتمال آلودگي و انتقال ويروس به اعضاي خانواده خود از سوي کادر بهداشت و درمان زياد است ولي آنها براي تامين معيشت خود مجبور هستند به کار خود ادامه دهند.همچنين با شيوع گسترده کرونا در کشور و
نمايان شدن جهش هاي جديد اين ويروس، ابتلاي پزشکان و پرستاران به کرونا در هنگام ارائه خدمات به بيماران خبر تلخي بود که ميشد آن را پيشبيني کرد. در کشور ما کادر درماني به دليل تحريمها با کمترين وسايل و امکانات درماني براي کمک به بيماران به صحنه آمده اند؛ در اين شرايط پزشکان، پرستاران و ساير نيروهايي که بطور مستقيم با درمان و پرستاري بيماران ارتباط داشته اند، در طول اين دوره علاوه بر خستگي مفرط، خودشان همواره در معرض ابتلا بوده اند، يا مبتلا شده اند و يا همکارانشان را ازدست داده اند و با استرس شبانه روزي دست و پنجه نرم ميکنند. اتفاقي که در تمام استانها افتاد و جان پرستاران و پزشکان زيادي را هم گرفت.علاوه بر آن شاهد مرگ انسانهاي متعددي بوده اند که خود را عاجز از کمک و نجات آنها ديده اند. اين کار طاقت فرسا و طولاني پيامدهاي روحي ـ رواني شديدي را براي آنها برجاي گذاشته است و بسياري ممکن است به اختلالات رواني از جمله افسردگي دچار شده و يا آسيب روحي و رواني ديده باشند.
کاهش اميد به زندگي در بين درمانگران
استهلاک روحي و رواني که براي درمانگران به وجود ميآيد شايد حتي از ابتلا به کرونا بدتر باشد. ابتلاء روحي و رواني آنها ممکن است به امراض بسيار بد روحي و رواني منجر شود. در اين شرايط حتي ميل به خودکشي در بين درمانگران افزايش پيدا کرده و اميد به زندگي کاهش پيدا کرده که واقعا جاي نگراني دارد. شاغلان بخش درمان اضطراب، استرس، بيخوابي شبانه (غيرارادي)، اختلال اضطراب پيشرفته را تجربه کردهاند. گزارشها نشان ميدهد، خودکشي، انتخاب نهايي برخي از آنها براي خروج از بحران فعلي است. مشکلات و معضلاتي که سلامت روحي و رواني کارکنان را تهديد ميکند، منجر به کاهش بهرهوري، خروج بيرويه از اين مشاغل و غيبتهاي غير موجه شود؛ از اين رو به گفته کارشناسان اين انسانهايي که از جان و دل در راه وظيفه خطير انساني مايه گذاشته اند، بعد از کرونا احتياج به دوره استراحت و مرخصي درماني، جهت بازيابي توان از دست رفته و در بسياري از موارد نياز به رواندرماني خواهند داشت .بدين منظور لازم است از راهکارهايي مانند بهرهگيري از متخصصين سلامت روان براي کادر درمان و خانوادههايشان، ايجاد آمادگي کافي قبل از شيوع در بعد تجهيزات، نيروي انساني، آموزشهاي لازم در مورد بيماري و فرايند آن و ماهر سازي کادر درمان و ايجاد مشوقهاي متعدد استفاده نمود. وزارت بهداشت مکلف است که براي کادر درماني سيستم درماني مخصوص داشته باشد. يکي ديگر از راه کارها اين است که با کلاسهاي پيشرفته آموزشي بتوانيم خيلي سريع پرستاران جديد را به کار بگيريم تا فشار کاري از روي کادر درمان برداشته شود، از طرف ديگر بايد زمينه اي فراهم شود تا با رعايت نکات بهداشتي، کادر درماني بتوانند با خانواده و نزديکانشان ارتباط نزديک داشته باشند. پيشنهاد ديگر اين است که همکاران روانشناس ما چه به صورت داوطلبانه و چه به صورت سيستماتيک گسيل شوند و در مراکز بهداشتي و درماني با کادر درمان در ارتباط باشند.اين موضوع بسيار کمک کننده است چون روانشناسان ميتوانند تکنيکهاي فوق العاده ساده اما کار آمد را به کادر درمان آموزش بدهند تا از اختلالات رواني آنها کاسته شود. اميدواريم به زودي بخش بزرگي از اين بيماري مهار شود و بعد از آن به کادر پزشکي و درماني توصيه مي شود که حتي اگر مسئولان، فکري براي آنها نکردند خودشان به صورت بلند مدت به يک روانشناس مراجعه کنند و اجازه ندهند اين اختلالات رواني در آنها مزمن شود و در آينده برايشان مشکل به وجود بياورد.
انتهای پیام/