قصد داشتیم تحلیل بیانات آقای رضایی را به زمان دیگری موکول کنیم، اما این گونه به نظر می رسد که عدالت، ایجاد وحدت و رویکرد علمی ایشان به مذاق عده ای خوش نیامد و موجی تخریبی و جهت دار ایجاد کردند. پس ناگزیر درصدد بیان نکات ذیل برآمدم.
کلام دکتر محسن رضایی امروز جلوه ویژه ای داشت. متفاوت تر از دوره های قبل و پیروزمندانه بود.
کاملا واقع گرایانه، ملموس، بی پرده و قابل باور "بدون" اتخاذ رویکرد های پوپولیست مابانه ای که این روز ها برایمان آشنا هستند و ژست ضدفساد و اقتصادی می گیرند و کلی گویی می کنند؛ ایشان به جزییات جذابی از اقتصاد کلان ملی پرداخت که با تغییر اساسی ریل اقتصاد تک محصولی، امروزمان قرار است با کوچک سازی دولت، چابک سازی مطلوبی ایجاد نموده و روی شانه های جوانان، نخبگان و حتی زنان خانه دار استوار شود.
طرح ایجاد قطب کشاورزی در هر استان و توریسم پزشکی ایشان در کشور قابل توجه بود.
وی از مُسَکِن های فوری مانند توزیع عادلانه انرژی و مالیات برای دادن رایانه ۴۵۰ هزار تومانی پرده برداشت و اقتصاددانان را شجاعانه به مناظره دعوت کرد و در برنامه خود توجه ویژه ای به توده مردم داشت و طرح ویژه ای برای انقلاب در مَسکن ملی را مطرح و ابعاد آن را تشریح نمود. رضایی از خطر جدی در کمین اقتصاد، طی ۵ سال آینده خبر داد و به عقیده بنده جنبه ای ویژه و وحدت آفرین در صحبت های ایشان قابل توجه بود که به آشتی ملی می انجامد.
دعوت از "تمام طیف های سیاسی" و "قومیت های کشور" برای راه انداختن دولت ملی که به نوعی اتفاق نوین و پیش دستانه و به شیوه ای اعتدال محور و نوین از زمان انقلاب تاکنون محسوب می شود که با توجه به عدم وام داری ایشان به طیفی خاص و سبک بی طرفانه وی می توان امیدوار به طرح ایشان بود که موجب برگشتن همه قومیت ها و جناحین اصلاحات و اصولگرا بر سر سفره انقلاب می شود.
در کفه ترازوی انصاف، رای من به شخص نجیبی است که هیچ گاه در مقابل طیف، جناح یا گروه خاصی متعصبانه و با خوی تندروی برخورد نکرد، همیشه علمی حرف زد و اینک پیشنهادات اقتصادی مطرح شده ایشان قابل اتکاست. چون توسط یک اقتصاددان سیاسی و یک مشاور امین و سالم ابراز می گردد و به عقیده نگارنده جدیت و جنس کلام امروز ایشان بالاترین امتیاز را خواهد گرفت. نظر شما چیست؟
مجتبی بابادی
