موی بدن را لیزر می کنند، نه یکی دو جا که «فول
بادی»! پیشانی را کادره می کنند، تا شبیه فلان هنرپیشه شوند. ژل تزریق می
کنند تا گونه یا چانه شان برجسته شود، مید فیس (همان میان صورت) پُر و
فکشان زاویه دار؛ به قول خودشان شبیه محمدرضا گلزار یا فلان هنرپیشه و
مانکن خارجی شوند. انتهای ابروها را بوتاکس می زنند تا مدل دار شود؛ از
همان مدلها که انتهایش بالا می رود و نصف ابرو دیگر تقریبا وارد پیشانی
شده. با موهایشان بلاتکلیف اند، یک بار دِرِد می کنند؛ از آن بافتهای گره
ای، یک بار بلند می کنند و می بافند و مهره می اندازند. اگر کوتاه است،
اکستنشن می زنند، رنگ می کنند؛ های لایتهای بلوند، قرمز، آبی یا حتی
مشهای سوزنی. اگر هم نخواهند، فقط یک شاخه ای از مو را دکلره می کنند و هر
بار به رنگی در می آورند، هر میهمانی یک رنگ، یک مدل.
وسط سرشان را با تیغ طراحی می کنند. ریش هم که داستان دیگری دارد؛ جاسمین، خربزه ای، کله قندی... این روزها ریش را می شود به هزار شکل در آورد، رنگ کرد، روغنها و کرمهای صاف کننده زد و خوشگل ترش کرد. خلاصه خرجشان بالا رفته، می خواهند جذاب و جذاب تر شوند. پسرانی که با آرایش جدید موها و انجام عملهای زیبایی صورت و انتخاب لباسهای خاص، مفهوم دیگری از مرد بودن دارند.
مردان در صف مرکز لیزر
«ورود» آنها به مراکز لیزر و کلینیکهای پوست و مو زنانه، دیگر مثل گذشته، «ممنوع» نیست. مردانی که قبلا یک کِرم ضدآفتاب را به عنوان یک عنصر تهدید کننده مردانگی می دیدند، حالا درست مثل خیلی از زنان، روی صندلیهای انتظار پزشکان پوست و مو و جراحان زیبایی می نشینند و منتظرند، منتظر بوتاکس های ٥٠٠ تا ٧٠٠ هزار تومانی که هر ٦ ماه باید تمدید شود.
آنها دیگر مشتریان پر و پا قرص این مراکز هستند. نگاه های پرسشگر و کنجکاو زنان، بر روی صورت و تاتوهای تن سنگینی نمی کند. قلمهای سفید مخصوص لیزر را برمی دارند، ریش و پیشانی را کادره می کنند و می روند زیر دست پزشک.
«گاهی دو سه نفری می آیند، می نشینند و به هم پیشنهاد تزریق ژل و بوتاکس می دهند.» این را «زهرا میراشه»، متخصص پوست و موی یکی از کلینیکهای لیزر شمال شهر می گوید و ادامه می دهد: «بیشترشان بادی بیلدینگی (بدنساز) هستند، برنزه، با تاتوهای بزرگ، روی گردن و سینه و بازو. هفته ای چندین نفر از مشتری های مرد برای لیزر فول بادی داریم و اصرار دارند که مو نداشته باشند.»
میراشه، مورد زیاد دارد. از مردان جوانی که با دخترانی آمده اند و به درخواست دختر، ژل لب تزریق کرده اند تا مرد ٥٠ ساله ای که میدفیس اش (اطراف بینی) را ژل زده: «یک بار دختری با دوستش آمده بود و از من خواست برای دوستش ژل لب تزریق کنم. می گفت: «یه لب مردونه قشنگ براش درست کن.» از اینها کم نیستند. اما بیشترشان تنها می آیند، خیلی هم برایشان مهم نیست لبها زنانه شود یا مردانه بماند. اما مهم است که خیلی تابلو نشوند.»
تزریق بوتاکس برای مردان از نظر این متخصص پوست، قابل قبول است. او معتقد است برطرف کردن چین و چروکهای صورت، مسأله عجیبی نیست، به هرحال همه تمایل به جوانتر شدن دارند، اما نکته ای که وجود دارد، پایین بودن سن پسرانی است که برای این کار می آیند: «پایین بودن سن یک طرف، لحن و آوای حرف زدن برخی از این افراد، یک طرف دیگر. وقتی با برخی از این مراجعه کننده ها صحبت می کنم، یک حس خاصی به من دست می دهد، جوری که انگار گرایشهای جنسی شان با دیگران فرق می کند، یک جوری زنانه رفتار می کنند.»
بیشتر از همه اینها اما آنچه این متخصص روی آن تأکید می کند، توجه بیش از حد مراجعه کننده های مرد به کلینیک های زیبایی پوست و صورت است: «آنقدر که مراجعه کنندگان مرد کلینیک ما این روزها حساس هستند، زنان نیستند. من فکر می کنم شاید از وقتی بدنسازی مد شده، پسرها بیشتر به خودشان می رسند و قشنگی پوست برایشان مهم شده.»
میراشه می گوید تمایل عجیب به زیبایی بی نقص با جراحی بینی شروع شد. پسرانی که بینیهای مردانه را کوچک و سربالا کردند، خود به خود صورتشان هم زنانه شد: «کسانی که بینی شان را عمل کردند، همانها هم به زیبایی پوست و صورتشان توجه می کنند و می خواهند خوشگلتر شوند.» او معتقد است، مردی که بوتاکس می زند، حتی صورتش را با ژل پُر می کند یا بینی عمل می کند، مشکل رفتاری ندارد، آنهایی که در این زمینه افراط می کنند، مشکل دارند.
پیراهن های گلدار و شلوارکهای تنگ مردانه
نه فقط کلینیکهای لیزر و زیبایی که این روزها نگاهی به ویترین مغازه ها هم نشان می دهد نگاه و سلیقه مردان نسبت به آنچه هستند و آنچه می پوشند تغییر کرده است. مغازه های مزین به پیراهنهای رنگی و گلدار با شلوارهای پاچه تنگ و کوتاه و به قول خودشان زاپ دار (بخوانید پاره). آرایشگاه های مردانه که پر شده از آلبوم با انواع مدلهای کوپ و رنگ مو، و استخرهای روباز مملو از پسران درحال آفتاب گرفتن، همه نشان از تغییر سلیقه و کم رنگ شدن مردانگی می دهد. «قبلا زنان چهره های خشن و مردانه دوست داشتند، اما حالا زنان می خواهند مردان طور دیگری باشند، موردهایی بوده که زنان همسران شان را می آورند و می گویند برای شوهرم بوتاکس بزن خط خنده اش محو شود یا خال صورتش را بردار.» اینها را میراشه می گوید و ادامه می دهد: «آنها نه فشن استایلیست هستند، نه مدل اند و نه حتی در زمینه مُد فعال اند، نه جلوی دوربین می روند، نه بی چین و چروک بودن صورت و برجسته بودن لب و گونه و ... درآمدی برایشان دارد. آنها همین آدمهای عادی هستند. همین مغازه داران، دانشجویان و رانندگان و حتی شاید از پزشکان. مردان دیگر ابهت مردانه ندارند، مردی که بینی عمل می کند و بوتاکس و ژل می زند و بدن بی مو دارد، به طور کل مفهوم مرد بودن را تغییر داده.»
«محمد» صاحب بوتیک لباس مردانه در یکی از مراکز خرید شمال شهر است. جایی که خیلی از همین «مدلهای خیابانی» رفت و آمد می کنند. پیراهنی را از پشت ویترین نشان می دهد که یقه بزرگش، گلهای برجسته ریز دارد، می گوید: «این مدل خیلی مشتری دارد.» می گویم برای میهمانی دیگر؟ می گوید: «نه، اینها را در خیابان می پوشند، خیلی هم مشتری دارد، وقتی خواستم سفارش بدهم فکر می کردم زیاد مشتری نداشته باشد، اما حالا یکی از پرفروش ترین کارهایم است.» شلوار «زاپ دار» هم دارد؛ همانها که جلویش از بالا تا پایین پاره است و بخشی از پا پیداست: «اینها را خوب می خرند، حتی ٣٠٠، ٤٠٠ هزار تومان. مارک خاصی هم ندارد.»
محمد که تی شرت ساده ای را با شلوار جین گشاد ست کرده ادامه می دهد: «همه، این لباسها را نمی پسندند، سن و سال و شغل افراد، خیلی تعیین کننده است، خیلی از کسانی که لباسهای متفاوت می پوشند، یا بیکارند یا شغل رسمی ندارند که محدودیتی در پوشش داشته باشند، سن و سالشان هم زیاد نیست، نهایت ٣٥ سال. البته کسانی که این جور تیپها را انتخاب می کنند باید هیکل خوب و رو فرمی هم داشته باشند، این چیزها به پسرهای چاق شکم گنده، نمی آید.»
آنها، پول زیاد برای سر و صورتشان خرج می کنند تا خوش تیپ تر شوند و برای کامل شدن این حلقه و نشان دادن تمام زحمات و میلیونها تومان پولی که هزینه کرده اند، پیراهن و تی شرتهای توری با یقه های باز می پوشند، شلوارهای کوتاه و تنگ به تن می کنند و با کفشهای بدون جوراب، خوش تیپی، به مفهوم خاص خودشان، را به رخ می کشانند.
آرایشگاهها، شهر فرنگ مردان جوان
پسرهای جوان در کنار همه اینها، آرایش ریش و مو را هم یکی از بخشهای مهم خوش تیپی می دانند. حالا آرایشگاه رفتن برای برخی از این مردان جوان، تنها به یک شامپو کردن و کوپ معمولی ختم نمی شود. آنها در این سالنهای زیبایی، کار زیاد دارند. باید به موهایشان برسند! رنگ کنند، کوتاه کنند، مش در بیاورند، کف سر را طراحی کنند، ابرو درست کنند، ریش را فرم دهند و حتی اپیلاسیون کنند! «امیر» آرایشگر و ٢٨ ساله است. موها را مدل خامه ای زده، همان که یک طرف مو بلند است و طرف دیگر، کف سر پیداست. مشتری زیاد دارد: «بعضیها ریش یا جاسمین را با موهایی که دورش سفید شده دوست دارند، بعضی ریش معمولی با موهای پُر تر، بعضی مدل خامه ای، برخی رنگ شده. بعضی مدلها هم اسمش خنده دار است، مثل ریش خربزه ای یا کله قندی.»
هر کدام از اینها، قیمت خودش را دارد. یک کوپ ساده یا همان ارزان ترین کوپ، قیمتش از ٣٥، ٤٠ هزار تومان شروع می شود و به ١٠٠ هزار تومان هم می رسد. صاف و تقویت کردن ریش با ریلکسر و کراتینه هر جلسه ٧٠ هزار تومان. دِرد که نوعی قلاب بافی روی موست، از شاخه ای ٢٥، ٣٠ هزار تومان شروع می شود، اگر مو بلند باشد تا ١٠٠ هزار تومان هم می رود بالا. اگر مو کوتاه باشد، اکستنشن می زنند که هر شاخه نزدیک ٢٥ هزار تومان است. یک طرح ساده روی سر، ٣٠ هزار تومان و میکاپ ساده هم از ١٥٠هزار تومان شروع می‌شود. امیر همه این کارها را انجام می دهد: «مشتریها به ریششان خیلی حساس هستند، یک مشتری داشتم دو میلیون تومان برای ریشش خرج کرده بود. انواع روغنها و تزریقها را با بالاترین کیفیت انجام داده بود. بیشتر آنها هم یا دانشجو هستند، یا بیکارند یا شغل آزاد دارند. هیچ کدامشان با این سر و وضع نمی توانند جای رسمی کار کنند.»
کسانی هم هستند که هفته ای یک بار می آیند و مو رنگ می کنند: «می خواهند هر هفته که میهمانی می روند، یک رنگی باشند. بعضی هم فقط یک سمت مو را رنگ می کنند، بعضی ریشها را مدل دار رنگ می کنند یا سرشان را طراحی می کنند. پسرها تنوع زیاد دارند، حتی بیشتر از دختران. خیلی دنبال این هستند که جلب توجه کنند. بعضی با خیلی مرتب بودن و بعضی با شلختگی. هدف ولی یکی است.»
امیر می گوید: «خیلی از مشتری هایم که می خواهند مو رنگ کنند یا ابرو بردارند و ... عمدتا گرایش و تمایلات زنانه دارند، اینها تعدادشان درحال زیاد شدن است.»
نمی توان براساس ظاهر حکم قطعی صادر کرد
«مجتبی دلیر» متخصص روانشناسی و مدرس دانشگاه است. به اعتقاد او، این تغییر در الگوی رفتاری عده ای از مردان جوان دلایل متعددی دارد: «در یک دسته بندی کلی می توان این افراد را به دو دسته مبتلایان به انحراف یا اختلال روانی- جنسی و افراد فاقد مشکل جنسی تقسیم کرد. در مواردی که مشکل روانی- جنسی وجود دارد ما با پیوستاری از مبتلایان به اختلال هویت جنسیتی و سایر اختلالات جنسی روبه رو هستیم که از قوانین موجود مرتبط با اختلال هویت جنسیتی سوءاستفاده می کنند. اما در مورد جوان و نوجوان بدون مشکل جنسی واقعی، این گونه رفتارها به دلایل مختلفی ازجمله فرآیند کسب هویت فردی و اجتماعی در دوران نوجوانی، احساس حقارت، همرنگی با گروه همسال، یادگیری مشاهده ای و تأثیر ماهواره، حساسیت بیش از حد محیط و جلب توجه بروز پیدا می کند.»
او این توضیح را هم می دهد که: «نمی توان گفت که رفتار یک نوجوان پسر که مثلا زیرابرو برمی دارد یا موهایش را مش می کند و ... نشانه تمایلات جنسی زنانه یا گرایش جنسی به همجنس است و اینگونه اظهارنظرها نیازمند بررسی تشخیصی و تخصصی روانشناس است. این طور هم نیست که صرفا براساس پوشش ظاهری و برخی رفتارها و نشانه ها حکم قطعی صادر کرد. اما قطعا برخی از این رفتارها به هنجار نیستند. چنانچه عموم مردم هم احساس خوشایندی نسبت به آن ندارند.»
این روانشناس، تمام این رفتارها را نشأت گرفته از دوره پرفشار و حساس نوجوانی می داند: «هویت نوجوان، درحال گذار از کودکی به بزرگسالی است و این فرآیند ممکن است طولانی هم شود و به سنین جوانی برسد. نوجوان از طرفی می خواهد به عنوان فردی مستقل شناخته شود و از طرف دیگر امکانات و توانایی استقلال را ندارد. بنابراین زندگی روانی او گاهی بدون کسب هویت مستقل به گونه ای می شود که گویا مرگ روانی- اجتماعی را تجربه می کند و در نتیجه برای گریز از این وضع دردناک به رفتارهای عجیب و غریب و آیینی و حتی رفتارهای مخصوص جنس مکمل روی می آورد. رفتارهایی که اغلب به وسیله گروه همسالان مورد تأیید و حمایت قرار می گیرد.»
در هر صورت، چنین رفتارهایی در جامعه رو به فزونی است و نیازمند اقدام مناسب از سوی خانواده ها، مدارس، دانشگاهها و به خصوص متولیان فرهنگ و امور مربوط به جوانان است تا هر چه زودتر از آسیبهای این تغییرات هنجاری جلوگیری کنیم.
منبع: تابناک
منبع: تابناک