در روایات اسلامی از گردو به عنوان غذای مکمل یاد شده که رفع کننده زیانهای احتمالی برخی مواد غذایی است.
فواید زیادی در گردو پنهان است که دراین زمینه روایات زیادی از ائمه معصومین (ع) به جای مانده است:
در این روایات مصرف توأمان گردو با موادی مثل پنیر و نان برای اثر بخشی مفید توصیه شده و در بعضی از روایات آمده هر یک از گردو (مغز گردو) و پنیر اگر به تنهایی خورده شود موجب درد و بیماری و ضرر می شود.
"عن الرضا عن آبائه عن على بن الحسین ع قال :شیئان ما دخلا جوفا قط الا افسداه الجبن و القدید."
امام رضا (علیه السلام) مى فرماید: دو چیزند که هرگاه داخل معده شوند سبب فساد مى‌شوند: پنیر و گوشت مانده.
اما اگر به همراه مغز گردو خورده شود نه تنها ضرری ندارد و مکروه نیست بلکه یک غذای مفید است که از آن در روایات به شفاء تعبیر شده است.
محمد بن ابراهیم جعفی گوید: مردی به امام رضا (علیه السلام) از دل پیچه شکایت کرد که نزدیک است او را بکشد، از آن حضرت خواست برای او دعا کند، زیرا داروهای زیادی را به کار برده و نفعی نداشت بلکه بر درد آن هم افزوده است.
محمد گوید: امام رضا (علیه السلام) تبسمی کرده و فرمودند: وای بر تو! اگر من از خداوند بخواهم که آن برطرف شود همانا از خداوند می‌خواهم به حول قدرت خود آن را از تو برطرف گرداند، سپس زمانی‌که دل‌پیچه تو شدید شد، گردویی را داخل آتش کن تا حرارت به داخل آن برسد و همه پوستش را تغییر دهد و بعد آن را بخور که در همان ساعت دل پیچه ات آرام گیرد.
امیر المومنین (ع) فرمودند: خوردن گردو در تابستان سبب گرمی و حرارت جسم شده و موجب پیدایش جوش های چرکین در بدن می شود اما مصرف آن در زمستان کلیه ها را گرم نگه می دارد و سردی و برودت را از بدن دفع می کند.
