مدتي است كه در برخي رسانهها بحثهايي درباره تقلب در صنعت آبليمو و مقايسه آبليموهاي خانگي و صنعتي مطرح ميشود و برخي عنوان كردهاند كه آبليموهاي صنعتي را با مقدار كمي از آبليمو در تركيب با آب كاه تهيه ميكنند! برخي ديگر هم بر توليد آبليمو به كمك اسيدسيتريك يا همان جوهر ليمو در كارخانهها اشاره كردهاند. در برخي از رسانهها هم عنوان شده است كه آبليموهاي صنعتي اصلاً حاوي آب ليمو نيستند، وگرنه قيمتشان تا اين اندازه پايين نبود!اين در حالي است كه متخصصان صنايع غذايي و توليدكنندگان آبليمو اين شايعات را به كلي رد ميكنند. در ادامه، ضمن پرداختن به اين موضوع، نگاهي به برخي از مهمترين بايدها و نبايدها درباره آبليمو خواهيم انداخت.
در كارخانههاي معتبر صنايع غذايي احتمال تقلب در محصولات غذايي اندك است؛ دليلي هم براي اينكه در آبليموهايي با برندهاي معتبر تقلب شود، وجود ندارد زيرا لزومي ندارد كساني كه اعتبار چند ساله در صنعت كسب كردهاند و برند مشهوري از نظر مصرفكنندگان دارند، با تخلف يا تقلب، اين اعتبار را از دست بدهند و در صورت تقلب هم مورد پيگيري و مجازات قانوني قرار خواهند گرفت، اما در كارگاههايي كه به عللي كمتر مورد بازرسي قرار ميگيرند يا بدون مجوز بهداشت و پروانه بهرهبرداري فعاليت ميكنند احتمال تقلب بسيار زياد است و اغلب اين تقلبات هم در زمانهايي اتفاق ميافتد كه فصل برداشت محصول مورد نظر نيست و قيمت آن در بازار گران شده است. بدون حاشيه بگوييم، برخي از آبليموهاي عرضه شده در سطح شهر يا طعم آبليمو نميدهند يا مزه اسانس ليمو و اسيد افزوده شده به آن بهوضوح قابل شناسايي است. يكي از راههاي توليد آبليموي تقلبي به اين ترتيب است كه مقداري كاه زبر را با آب ولرم مخلوط كرده و مدتي به حال خود رها ميكنند. پس از مدت كوتاهي مايع زردرنگي حاصل ميشود كه آن را روي ليموي آبگرفته و گاه چرخ شده قرار داده تا طعم و بوي اسانس ليمو را به خود بگيرد سپس پوست ليموها را جدا كرده و مقداري اسيدسيتريك يا جوهر ليمو به آن اضافه ميكنند. در پارهاي از موارد هم تنها مقداري آب به ليموي آب گرفته و چرخ شده اضافه كرده و پس از مدتي مخلوط را به هم زده و قسمت مايع را جدا كرده و مقداري جوهر ليمو و رنگ به آن اضافه ميكنند. اما اگر در انتخاب محصول دقت كنيم تا اندازهاي ميتوانيم با خيال راحت از اين محصولات استفاده كنيم. با اين حال خوب است برخي بايد و نبايدهاي پيرامون اين آبليموها را نيز بدانيم:
وقتي در شيشه آبليمو زنگ ميزند
يكي از مشكلاتي كه گاهي هنگام نگهداري آبليمو پيش ميآيد، زنگزدگي در ظرف آن است. معمولاً در صنعت غذا از لاكهايي خنثي براي پوشش داخلي در محصولات اسيدي مانند آبليمو استفاده ميكنند تا خوردگي در
فلز در اثر تماس با اين مواد اسيدي، ايجاد نشود. اگر در آبليموي صنعتي دچار خوردگي يا زنگزدگي شد، يعني از لاك مرغوبي براي پوشش داخلي در آن استفاده نشده يا اصلاً لاكي به در زده نشده است. اين مشكل، مستقيم به كارخانه توليدكننده برميگردد و بايد درصدد رفع آن برآيد.
وقتي آبليمو كپك ميزند
نكته ديگر درباره مصرف كردن يا نكردن آبليموهايي است كه لايهاي از كپك سطح آنها را پوشانده است. برخي كپكها، سمومي مانند مايكوتوكسينها را توليد ميكنند و برخي از اين سموم، در گروه مواد سرطانزا قرار ميگيرند و ميتوانند باعث ابتلا به انواع سرطان، مخصوصاً سرطان كبد شوند. از آنجا كه نميتوانيم با چشم غيرمسلح، كپكهاي خوب و بد را از هم تشخيص بدهيم و محيط مايع آبليمو هم شرايط لازم براي تكثير كپك و سموم را دارد، توصيه ميشود كه در صورت مشاهده كپكزدگي در سطح آبليمو از مصرف آن خودداري كنيد.
وقتي ميخواهيم آبليمو سالم بماند
آبليمو، داراي pH اسيدي است و امكان رشد ميكروب و كپك زدن آن درصورتي كه تمامي نكات بهداشتي رعايت شود، حداقل است؛ يعني اصولاً ميكروارگانيسمي در محصولي كه pH آن كمتر از 6/4 باشد، رشد نميكند اما اگر بخواهيد آبليمو را سالم و به دور از عوامل ميكروبي يا كپكها نگه داريد، بايد از تماس آن با قاشقهاي چرب يا مرطوب خودداري كنيد. در شيشه آبليمو را هم چرب يا مرطوب نكنيد. شيشه آبليموي خانگي را قبل از پر كردن، كاملاً خشك كنيد. آبليمو را در جاي خشك و خنك نگهداري كنيد.
وقتي آبليموي خانگي هوس كردهايم
بههيچوجه آبليموهاي بهاصطلاح خانگي كه منشأ توليد و بستهبندي مشخصي ندارند، نخريد. اين محصولات، داراي تركيبهاي نامعلوم و بهشدت خطرناكي هستند كه ميتوانند سلامتتان را به خطر بيندازند. بهترين كار اين است كه خودتان ليموي تازه آب بگيريد و تازهتازه مصرف كنيد. دركل، آبليموهاي توليدي در كارخانههاي معتبر بهدليل شستشو و آبگيري كاملاً بهداشتي و استفاده از دستگاههاي مختلف (مانند هموژنايزر، پاستوريزاتور و...) ميتوانند گزينه بهتري نسبت به آبليموهاي سنتي باشند.
منبع: روزنامه آرمان