به گزارش تابناک کرمان، كربلاي4 وخيل شهيدانش هرگز از خاطره مردم ايران محو نخواهد شد.
عملياتی لو رفته، ناموفق وشكستی سنگين، سوالات بیشمار و ابهامات فراوان و هزاران جوان رعنا و پهلوان دلاور كه قربانى خيانت و دنيا طلبی خائنين به كشور و مردم شدند.
برای اولين بار بود كه همزمان صدها پيكر شهيد كه در ميانشان فرماندهان دلاور نيز بودند در شهرهای استان كرمان تشييع میشدند، طبق معمول و از باب ثواب و تبرک خود را برای خواندن اطلاعيه با ذكر نام تک تک سرداران سپيده آماده میكردم كه زنده ياد مسعود محمودی خبر دستور ويژه و محرمانه ستاد تبليغات جنگ را مبنی بر عدم اعلام نام شهدا !! تعداد آنها و حتی درخواست نياز به خون مراكز درمانی براى درمان مجروحان را به من داد و اين همه برای اين بود تا دشمن از حجم فاجعه مطلع نشود و روحيه مردم درجنگ روانى تضعيف نگردد.
برای اولين بار بود كه اطلاعيه مراسم تشييع شهدا آنهم مظلومترين و معروفترين سرداران لشكر ثارالله را بدون ذكر نام و تعداد خواندم!!
سيل تلفنهاب اعتراض به صداوسيما روان وما هدف سنگينترين فشار افكار عمومی وبخصوص خانواده ودوستان شهدا قرار گرفته بوديم چرا اسم شهدا را اعلام نمیكنيد، نامردها چرا به خون شهدا خيانت میكنيد ...
چرا؟ چرا؟ چرا؟
و مسعود ومن وهمه همكاران فقط وفقط در سكوت اشک ميريختيم.
چه بگوييم !؟
گاهی وقتها برای رسيدن به قله وعبور از آتش سكوت بهترين چاره است، چه از جنس دفاع واثبات بیگناهی باشد وچه ازجنس مظلوميت وفرياد واعتراض، ما مدعی شيعه شيرمرد 25 سال سكوتيم!!
شهدای كربلای 4 وغواصان مظلومش، ساكتترين قهرمانانند و سكوتشان قريب سى سال قدمت دارد!؟
حال كه عزم خانه كرده ومیآيند مقدمشان را گرامی بداريم و پيامشان را با همه وجود وبا عمق جان بشنويم .... اگر دريا نمىگنجد به كوزه، با چه اعجازى
ميان چفيه پيچيدند جسم پهلوانها را!؟
خبر دادند يوسفها به كنعان باز ميگردند
ندانستيم با تابوت میآرند، آنها را
به روی شانه لرزان مردم يک به يک رفتند
خدا از شانه مردم نگيرد، اين تكان ها را١
مظفر اسكندریزاده
16 مرداد سال ياس 1394
١؛ شعر ازميلاد عرفان پور
بازنشر 4 دى ماه 1397
سالگرد عمليات كربلاى 4