به گزارش تابناک مازندران، پروفسور عطاءالله قبادیان با هشدار به مسئولان در رابطه با انتقال آب دریای مازندران به محور ورامین ـ سمنان در حوزه مرکزی ایران، اظهار کرد: تأکید بر توجه به دیدگاه‌های کارشناسی و حداقل در این مدت انتقال آب از حوزه‌ای به حوزه دیگر در دهه‌های اخیر به ما نشان داد که این دخل و تصرفات چه اثرات زیان‌باری را بر حوزه‌های زیستی مناطق وارد کرده است.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه اندیشه انتقال آب از دریای مازندران به سمنان مورد بحث است، این مهم باید با نهایت دقت و مطالعات گسترده کارشناسی انجام شود.
عضو هیات علمی دانشگاه وین اتریش بیان کرد: با توجه به اینکه اطلاعات کافی کارشناسی وجود دارد با درنظر گرفتن اینکه از کل حوزه آب‌ریز دریای مازندران بخشی از نیمه جنوبی آن در شمال ایران، با وجود اینکه از شرایط مناسب‌تری برخوردار بوده، با حساسیت و ناپایداری در تابعیت کل چرخه آبی دریای مازندران روبه‌رو است.
قبادیان با اعلام اینکه دریای مازندران دارای طراز آبی منفی با چرخه بسته آبی و یک چرخه رو به افزایش آلاینده‌ها روبه‌رو است، افزود: در اینجا یک مقایسه ساده با خلیج فارس که در 24 ساعت دو بار رفت و برگشت آبی از اقیانوس هند از طریق تنگه هرمز در این باریکه آبی با عنوان خلیج فارس صورت می‌گیرد، در حالی‌که چنین شرایطی برای دریای مازندران وجود ندارد.
وی با اشاره به اینکه دریای مازندران با اختلال چرخه زیستی و چرخه آبی روبه‌رو بوده، به‌دلیل اینکه طراز آبی آن در نوسان و منفی است، اضافه کرد: البته شرایط در نیمه شرقی دریای مازندران به مراتب حساس‌تر و آسیب‌پذیرتر بوده که بخشی از کرانه شرقی ایران را هم دربر می‌گیرد و طبعاً قسمت جنوبی این دریای بسته که سواحل شمالی ایران را دربر می‌گیرد با وجود مساعدتر بودن شرایط طبیعی سواحل دریای مازندران در یک وضعیت حساسی قرار دارد و به‌دلیل محدودیت تغذیه این قسمت از دریا به‌وسیله آب شیرین از شمال ایران با دخل و تصرفی که صورت می‌گیرد بسیار آسیب‌پذیر است.
این دانشمند مازندرانی تصریح کرد: هر مقدار برداشت از آب این قسمت از ساحل دریا، طبعاً اثرات منفی در مرحله نخست بر چرخه آبی ـ زیستی و گردش آب در این منطقه ساحلی از مازندران تا گرگان را دچار اختلالات کلی در چرخش آب، افزایش تبخیر و عقب‌نشینی تدریجی آب از ساحل و بر جای گذاشتن املاح نمک به‌ویژه در نوار ساحلی قسمت شرقی مازندران تا انتهای دشت گرگان و گنبد که خواه ناخواه با پیشروی کویر روبه‌رو است.
قبادیان یادآور شد: این مهم نشان می‌دهد دخل و تصرف بدون مطالعه از برداشت آب دریای مازندران چه اثرات زیان‌باری بالایی در بلندمدت به‌ویژه در مناطق ساحلی استان مازندران، گرگان و گنبد به‌دنبال دارد.
وی خاطرنشان کرد: بی‌توجهی به دیدگاه کارشناسی و شرایط طبیعی حساس و لرزان منطقه مازندران و گرگان در حدی است که اگر برداشتی صورت گیرد، دستگاه‌های آب‌شیرین‌کن را این‌طور که من شنیده‌ام در این منطقه ساحلی قرار می‌دهند و خود این تفکر نیز تعجب‌برانگیز است که نمک و دیگر آلاینده‌های حاصل از این پالایش آبی در ساحل دریای مازندران که هم‌اکنون با بار سنگین آلاینده‌ها روبه‌رو است تا چه حد غیرکارشناسی و بی‌مسئولانه طرح می‌شود.
عضو نخبگان علمی آلمان با رد این قبیل طرح‌ها از دیدگاه کارشناسی، بیان کرد: البته با نظر کارشناس‌های علوم محیطی البته محیط زیست در صورت جایگزینی که البته باید این مسئله پالایش در خود منطقه کویری و با بهره‌گیری از انرژی خورشیدی و نیروی نقل از خط‌الرأس به‌سمت دشت کویر (راه انداختن توربین‌ها) انجام شود.
قبادیان تصریح کرد: معنا و مفهوم جایگزینی این است که باید در تقویت چرخه آبی شیرین مازندران (ساماندهی حوزه‌های آب‌خیز و مقابله با تبخیر سطحی در منطقه ساحلی تا دشت گرگان و گنبد با ایجاد نوارهای گسترده جنگلی) با سرمایه‌گذاری همزمان برای ساماندهی عرصه‌های زیست‌محیطی لرزان این دو استان مشروط اختصاص یابد.
وی ادامه داد: امید است بتوان صدمات جبران‌ناپذیر زیست‌بومی از جمله صدمات وارده در مسیر انتقال بر عرصه‌های طبیعی (طلای سبز ایران) که این طرح به‌دنبال انتقال آب در منطقه ایجاد می‌کند و می‌تواند اکوسیستم کلی تنوع زیستی منطقه را تحت تأثیر منفی خود قرار دهد، جبران کند.
وی با تأکید بر اینکه دیدگاه‌های علمی جامعه کارشناسی استان و محیط زیست که مسئولیت اجرا و نظارت علمی با توجه به پیشنهادهای تخصصی مناسب که ارائه می‌کند باید مورد توجه قرار گیرد، گفت: به لحاظ بی‌اعتنایی به نظرهای علمی دلسوزانه جامعه کارشناسی، آسیب‌های جبران‌ناپذیری بر خود وارد ساختیم و امروز عوارض آن را می‌بینیم.