نمایش خودروهای تصادفی در جاده‌ها، عبرت است یا عامل مخرب!؟

به گزارش تابناک رضوی، چنانچه به تاثیرواژه ی "خسته نباشید"دربین افراد شهرنشین و تاثیرواژه ی "خداقوت" دربین افراد روستانشین پی ببریم. برایمان روشن خواهد شد که مغز انسان درمواجهه با کلمات مثبت ؛ تجزیه وتحلیل کامل ؛ تصویرسازی مثبت وبه دنبال آن واکنش مثبت نشان خواهد داد.

لذا تاثیرمثبت "خداقوت" بسیاربیشتر از "خسته نباشید"است؛ به عبارتی ورودی به  مغز و ذهن انسان هرچه باشد خروجی نیز ازهمان سنخ خواهد بود.

حال ممکن است بپرسیم چگونه خداوند متعال و ائمه معصومین ع؛ درقرآن کریم و روایات صحیح ؛کلمات منفی مانند جهنم و عقوبت دارند اما این کلمات منفی ،تاثیرات مثبت دارند؟
درپاسخ باید گفت: ضمیرناخودآگاهمان؛ به بی نقص بودن قرآن و روایات صحیح ؛ ایمان وباورداشته و همچنین عبارت‌های قرآنی درعین صداقت و شفاف و صریح بودن ، مخاطب را به نتیجه‌گیری کامل رهنمون می‌سازد و درنتیجه مغز و روح و روان انسان بلافاصله تجزیه و تحلیل ؛تصویرسازی و واکنش مثبت نشان می‌دهد.



چندسالی است درمبادی خروجی شهرها ،خودروهای تصادفی ومچاله شده رابه عنوان عبرت و پیشگیری ازتصادفات ، به معرض دید عموم گذاشته ایم که در این باره طرح و تامل در چند نکته و پاسخ یه این پرسش‌ها ضروری به نظر می‌رسد؛

1- آیا قبل از پیاده کردن چنین طرح‌هایی ، از کارشناسان مرتبط موافق ومخالف نظرخواهی کرده‌ایم؟

2- آیا به تاثیرات منفی و مثبت این‌گونه طرح‌ها اندیشیده‌ایم؟

3- آیا به هزینه فائده‌ی معنوی، مادی، روحی و روانی آنها فکر کرده‌ایم ؟

خانواده‌ای که درابتدای مسافرت و به‌هنگام خروج ازشهر، به‌هنگام مواجهه با تصویر ناخوشایند خودروی تصادفی قرارداده شده مقابل پلیس راه، سریعا روح و روانشان نسبت به سرنشینانی که به هنگام تصادف، داخل خودروی تصادفی بوده‌اند تصویرسازی منفی می‌کنند و چون ضمیر ناخودآگاه مخاطبین نسبت به هیچ یک ازعوامل دخیل در تصادف فوق (جاده،راننده،خودروساز،نقص فنی خودرو،پلیس راه و...) به قطعیت و یقین نمی‌رسد به سردرگمی روحی و روانی منجر شده و به جای واکنش مثبت، ازخود واکنش منفی نشان می‌دهد. ازقضا در علم روانشناسی مقوله ای داریم به نام "ptsd"  که معادل فارسی آن "افسردگی و اختلال فشار روانی پس ازسانحه"می‌باشد.

آیابه دلایل ذکرشده پس ازالقای تصاویرمنفی به اذهان عمومی وپریشانی افکارواذهان ومبتلا کردن آحاد مردم به  "PTSD” ازپدر و مادرکنونی که وظیفه تربیت کودکان را به عهده دارند و کودکانی که پدران و مادران آینده می باشند چه انتظارمثبتی می‌توانیم داشته باشیم!؟

پیشنهاد:

می توانیم درمبادی خروجی و ورودی شهرها،باجانمائی مناسب ،بطوریکه درمعرض دیدکامل باشند،ماکتهائی ازخودروهای سالم بارنگهای جذاب، به همراه ماکتهائی ازسرنشینان سالم وخندان و شاداب  که در کنار خودروی فوق ایستاده‌اند و توسط بیلبوردهای جذاب با عبارت‌هایی مثبت جلب توجه نماییم؛

ازاینکه با رعایت کامل مقررات همگی بدون استرس و با سلامت به مقصد رسیده‌ایم خوشحالیم یا اینکه در مبادی خروجی هم با عبارتهای مثبت همگان را دعوت به ایمنی و سلامت نماییم؛

همگی می‌خواهیم با رعایت کامل مقررات و بدون نگرانی، سالم به مقصد برسیم و ...

آنگاه خواهیم دید که در تزریق آرامش و امنیت و تاثیرگذاری مثبت تا چه اندازه موفق بوده‌ایم.

ممکن است پرسشی دراذهان به‌وجود بیاید که جراحان و امدادگران به انسان ها، با تصاویر حزن‌انگیز چه می‌کنند؟

لازم به توضیح است که چون ضمیر ناخودآگاه افراد فوق الذکر در این فرآیند به مقوله کمک‌رسانی توجیه شده و یقین پیدا کرده، لذا تاثیر منفی به حداقل ممکن می‌رسد آنگاه در می‌یابیم به چه دلیل جراحان درموارد آموزش دانشجویان و جراحی بیماران ازحضور افراد متفرقه ممانعت می‌کنند.

همین‌طور هنگامی که  ازفاصله دور، صحنه حادثه ای راکه عوامل امدادی (پلیس،آمبولانس،آتش نشانی) در آن حضور دارند مشاهده می کنیم ،چون دلیل وتوجیهی برای کمک به مصدومان نداریم باید بدون توقف و توجه طولانی و تماشای ویژه، از آن صحنه بدون توقف عبور نمائیم .

چون درصورت توقف ،صرفا برای تماشا وکنجکاوی به PTSD مبتلا شده و تاثیرات منفی راجذب می‌کنیم .

درپایان به نظر می‌رسد برای نقد منصفانه و تذکر نقایص است باید ارائه موارد توام با صداقت و روشن کردن زوایا و پیشنهادهای دقیق باشد تا از پریشانی ضمایر ناخودگاه و افکار مخاطب جلوگیری کرده و مخاطب به یقین در نتیجه‌گیری رهنمون شود.

تنها در این‌صورت است که ضمن تاثیرگذاری مثبت برمخاطب، خود هشدار دهندگان نیز به رضایت درونی رسیده و آن حداقل تاثیرا ت منفی، به سبب مواجهه بااین موارد ، رخت خواهد بست ان‌شاالله

مجید صفدری / تابناک خراسان رضوی