به گزارش تابناک هرمزگان، جایگاه حضرت
فاطمه(سلام الله علیها)قبل از اینکه یک جایگاه خدادادی و انتسابی و به دلیل
انتساب به رسول خدا(صلی الله علیه و آله)باشد،جایگاهی است که از روی علم و
آگاهی از یک طرف ، استفاده از ظرفیّت های پیرامون خود از سویی دیگر و
عبادت خالصانه در پیشگاه پروردگار متعال از سوی سوم می باشد.
در
این نوشته،به دنبال بررسی عوامل سه گانه فوق هستیم،تا هم جایگاه آن حضرت
را به درستی دریابیم و هم با الگوقراردادن ایشان،بتوانیم مسیری صحیح و
موثّر را در برابر خود ترسیم کنیم.
1.علم و آگاهی
به
طور یقین حرکت و عمل بر اساس علم و آگاهی،انسان را به قلّه های پیشرفت و
سعادت می رساند؛زیرا علم،پایه ی تحرّک است و بدون علم یا تحرّکی نخواهد بود
و یا اگر هم حرکتی ایجاد شود، کاملا بی تاثیر و در بسیاری مواقع مضرّ می
باشد.
با بررسی زندگی آن
بانوی ممتاز جهان بشریّت،می توان به این نکته دست پیدا کرد که سراسر برنامه
ها و کارهای ایشان،مبتنی بر علم و آگاهی بود،به همین دلیل آن حضرت، مصادیق
بعضی از آیات می باشند که به آنها اشاره می کنیم:
***در
جریان مباهله،حضرت فاطمه(س)یکی از افرادی است که توسّط رسول خدا(ص) برای
مقابله با مسیحیان فرا خوانده می شود و همین نکته نشان از جایگاه والای آن
حضرت دارد؛به طوری که هم معرفت و شناخت عالمانه و آگاهانانه ایشان را تبیین
می کند و هم جایگاه معنوی شان را نزد خدا و رسولش مشخّص می سازد.
با
بررسی آیه 61 سوره آل عمران که به آیه مباهله معروف است، و ایشان در این
آیه با واژه (نساء) معرّفی شده اند،می توان فهمید که اوّلا:حضرت فاطمه(س)
سرور زنان جهان است، و ثانیا:مانند رسول خدا(ص) و امامان معصوم،جایگاه
هدایت مردم را بر عهده دارد.
***در آیه 23 سوره شوری که به آیه مودّت معروف است نیز حضور حضرت فاطمه مشهود است و عظمت ایشان تجلّی می کند.
در
این آیه آمده است:( قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلَّا
الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى). یعنی (({ای پیامبر به مردم}بگو: در مقابل
رسالت خود، پاداشى از شما به جز محبّت خویشاوندانم نمی خواهم.))
و
در تفاسیر شیعه و سنّی آمده که یکی از افراد مورد نظر در این آیه،حضرت
زهراء(س) است؛مثل امام احمد بن حنبل در کتاب فضایل الصحابه آورده است که
منظور از ذوی القربی،حضرت علی،حضرت فاطمه،امام حسن و امام حسین(علیهم
السلام) است.
این چه
جریان مهمّی است که مساوی با رسالت رسول خدا است، و حضرت فاطمه(ص) نیز یکی
از افرادی است که معادل رسالت پیامبر گرامی اسلام(ص) قرار دارد.
***در
آیه8 سوره انسان آمده است: (وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ
مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا) یعنی:( و غذا را در حالی به مسکين و
يتيم و اسير می خورانند، که خود به آن نیاز داشتند.)
آلوسی
از مفسّرین اهل سنّت در تفسیر روح المعانی،ج39،ص158 در تفسیر آیه مذکور
آورده است:(چه می توان درباره علی و فاطمه گفت،جز اینکه علی،وصیّ پیامبر، و
فاطمه، پاره تن احمد است و غیر از این،گمراهی است.)
تمام مباحثی که بیان شد، قطره ای از دریای علم و معنویّت آن بانوی ممتاز جهان بشریّت است.
2.استفاده از ظرفیّت
یکی
دیگر از جریانات مهم در زندگی حضرت فاطمه(س)،قدردانی و قدرشناسی و استفاده
بهینه از رسول خدا(ص) است که توانست آن چنان از علم و معنویّت ایشان
استفاده کند که تبدیل به شخصیّت ممتاز معنوی گردد؛تا جایی که عایشه(یکی از
زنان
رسول خدا(ص) طبق آن چه در کتاب سنن ابی داود،ج4،ص355 آمده است،گفته
است:(ما رایت احدا اشبه حدیثا و کلاوا برسول الله من فاطمه) یعنی:( من کسی
را ندیدم که به رسول خدا از نظر سخن و کلام شبیه تر از فاطمه باشد.)
این
برگ از زندگی آن حضرت نشان می دهد که داشتن نعمت یک طرف و استفاده از آن
در طرف دیگر مورد اهمیّت قرار دارد. در تاریخ می توان یافت که بعضی، فرزند
پیامبر بودند،امّا قدر این نعمت را ندانستند.
رسول
خدا(ص) درباره حضرت فاطمه(س) بنا بر آن چه در بحارالانوار،ج22، ص490
آمده، فرموده است:( فداک ابوک یا فاطمه.) یعنی: (پدرت به قربان تو باد ای
فاطمه.)
3.عبادت خالصانه در پیشگاه پروردگار متعال
از موارد بسیار مهم در زندگی حضرت فاطمه(س)، عبادت و راز ونیاز ایشان با خداوند متعال بود که حقیقت ویژه ای به همراه داشت.
آنچه
در مکتب اهل بیت آموخته ایم این است که عبادت مجموعه ای از باورها و
رفتارهای انسان بر اساس آموزه های وجدانی و وحیانی است و به یک سری اعمال
مثل نماز و روزه خلاصه نمی شود،بلکه شامل ارتباطات ما با دیگران و موضع
گیری هایمان نیز می شود.
این
نگاه از عبادت، در زندگی حضرت فاطمه(س) به طور روشن یافت می شود و الگویی
کامل در برابر ما به نمایش می گذارد، همان طوری که از امام زمان(عج) روایت
شده است که فرموده اند:(وَ فِي ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ (ص) لِيَ أُسْوَةٌ
حَسَنَةٌ) یعنی:(دختر رسول خدا برای من الگوی نیکویی است.) (بحارالانوار ج
53 ص 178 باب 31)
بنابراین
از مجموعه مباحث می توان فهمید که جایگاه حضرت فاطمه(س) بر اساس سه اصل
گفته شده، جایگاهی رفیع و بزرگ است و به حق سرور زنان عالم نامیده شده
اند.
نویسنده: علی اکبر میرزایی(استاد حوزه و دانشگاه)