روزنامه 19 دی در شماره روز شنبه 25 مهرماه در ستون یادداشت مطلبی با عنوان هیات ها پادگان فداییان انقلاب ماه تجدید عهد پاسداری از اسلام را به قلم حسن طاهری منتشر کرد.
به گزارش تابناک قم، در این مطلب می خوانیم: درست از شب بعد عید غدیر اگر از بلوار پیامبر اعظم قم به سمت جمکران حرکت می کردید، با فاصله های بسیار اندکی چندین جوان امروزی را در سیاهی شب و زیر نور ماه در قالب گروه های کوچک و بزرگ موزیک عزا، در حال تمرین می دیدید. تمرینی برای اجرای موزیک عزا به بهترین شکل در دسته های عزای تاسوعا و عاشورا.
جوانانی که در زیر باران امواج فریبا در سپهر رسانه ای و تبلیغاتی دنیای امروزین به امور و راه دیگری فراخوانده و دعوت می شوند؛ اما با این حال با رسیدن شمیم معطر محرم، با اشتیاق و انتخاب خود، خویشتن خویش را به همان جوهره و ذات کربلا یعنی پاسداری از آرمان الهی و حفظ دین خدا مجهز می سازند.
به راستی رمز و راز این حرکت های سازنده و پویا در میان امت مومن ایران و اشتیاق آنان به این خیمه نورانی، ریشه در کدام از زوایای اجتماعی و فرهنگی جامعه ایرانی و شیعی دارد؟
این رمز و راز پنهان از دید بسیاری از روشنفکران و رسانه ها، همان عنصر زیست جامعه ایرانی با اسوه های عقلانی و توحیدی است که در بزنگاه های تاریخی، به یاری و نجات ملت و هویت او منتهی خواهد شد.
در بسیاری از ملل و جوامع دیگر، حکومت ها فقط به فقط برای ایجاد همبستگی ملی و هویتی همه ساله با صرف هزینه های بسیار هنگفتی، اساطیر و اسوه های خیالین و ساختگی خود را با حجم عظیمی از تبلیغات رسانه ای تبلیغ می کنند. یک نگاه اجمالی به حادثه واقعی نستوه و عزت مندانه عاشورا و نهضت حماسی اباعبدالله الحسین (ع) و مقایسه کوتاه با اساطیر خیالی و خرافی دیگر ملل، می تواند عظمت و بزرگی این مدرسه انسان ساز و حادثه ارزشمند و تاثیر این اسوه نیکو را در جوامع اسلامی نشان دهد. اسطوره قدرتمند و تابلویی زیبا و دربردارنده همه زوایای تربیتی و سازنده اخلاقی و معنوی گرفته تا عناصر سیاسی و اجتماعی که هزینه های برپایی همه ساله آن را توده های محروم و مردم شیدای این حرکت بر عهده دارند و شاید یکی از مردمی ترین مراسم آیینی بزرگ بشری با رنگ و بوی توحیدی به شمار آید.
شاید وقوع انقلاب اسلامی و پیروزی نهضت امام یکی از کارکردهای بی شمار این عنصر حرکت آفرین در تاریخ و هویت ایران زمین باشد. به گونه ای که بررسی نهضت امام بدون در نظر گرفتن عاشورا و کربلا برای هیچ تحلیل گری امکان نداشته و ندارد.
این نکته وقتی آشکار می شود که با بررسی وصایای شهیدان می توانید دریابید که در تمامی سفارش های مکتوب شهیدان راه انقلاب بین یک تا پنج بار از کلماتی منطبق با فرهنگ عاشورا استفاده شده است. این نکته غیر از پیوند فرهنگ مرسوم و عمیق عاشورا با تمام زوایای یک انسان ایرانی مسلمان و غیر مسلمان با این فرهنگ است. آنچه که مسلم است با بررسی جنگ ها و بحران ها و فتنه ها و دیگر حوادث خطرناک برای جامعه ایرانی در 13قرن گذشته تاکنون، فرهنگ عاشورایی در قالب رونق یافتن مساجد، منابر و تبلیغ اسلام در قالب سخنرانی و روضه ، نقش بی بدیلی در حفظ و پاسداری عقیدتی و حتی سیاسی و امنیتی و نظامی ایفا کرده است. به گونه ای که در تاریخ حکومت های محلی شیعی و سپس تمدن شیعی عصر صفوی مساجد، حسینیه ها و هیات های مذهبی به عنوان کارآمدترین مراکز جذب و شناسایی و پرورش نیروهای عقیدتی و فرهنگی و سیاسی و نظامی به شمار می رفتند. این کارکرد در عصر انقلاب اسلامی جزء لاینفک نهضت امام به شمار می رفت.
بدون شک هیچ کسی در این سرزمین نمی تواند لیاقت و توفیق پاسداری عقیدتی و سربازی فرهنگی اسلام را بیاید جز با پرورش در مسجد و نشستن بر پای منبر نورانی وعظ و روضه. مرام نامه همه فداییان واقعی انقلاب در مسجد، حسینیه و هیات مذهبی نگاشته شده است و هرآنکس که عزمی بر حفظ و حراست این کشور و انقلاب دارد، باید بر روشن نگاه داشتن چلچراغ هدایت بخش عاشورا همت گمارد.
حقیقت و رمز پرورش پاسداران عقیدتی این سرزمین به واسطه حادثه شکوهمند عاشورا را می توان در این جملات یافت؛ درجملاتی از حکیم متالّه آیت الله جوادی آملی: «در زمان جنگ، در خاکریز اول جبهه، صدا و نوای «حسین حسین» بر آسمان طنین انداز بود، نه صدای «ای ایران»! این کشور با نوای «یا حسین یا حسین» حفظ شد نه «ای مرز پرگهر»! شما دیدید در شب های عملیات که سرود «ای ایران، ای مرز پرگهر» جایی نداشت، شرف این مملکت با حسین بن علی (ع) تأمین شد. یک وقتی در قم 90 شهید را برای تشییع آورده بودند. سخنران مراسم تشییع من بودم. مادران شهید برای وداع با فرزندان شان در سر خیابان چهارمردان قم ایستاده بودند. این مادران شهید، گویا فرزندان شان را به حجله دامادی می بردند، مادران به دنبال نعش جوانان؟! آخر مادر بر سر نعش فرزندش، آن هم اِرباً اِرباً (پیکر تکه پاره)؟! آنجا بود که با خودم گفتم دین خدا را نه سخنرانی تو حفظ کرده و نه فتوای فلان عالم. وقتی خدا بخواهد دین را حفظ کند، این گونه آن را حفظ می کند. این است که الان اگر کسی بخواهد بداند سند شش دانگ این کشور به نام کیست؟ باید گفت: «سیّد الشهداء». کشور ایران را اسلام و خون سیدالشهداء، حفظ کرد.
