روستای جارو کجاست؟

البرز روستاهایی دارد که نام بسیاری از آنها برای مردم ناآشناست. روستاهایی که طبیعت بکر و دست نخورده آنها چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند. یکی از این روستاها جارواست. روستای سبز و خوش آب و هوایی که در دل منطقه کویری اشتهارد جای خوش کرده و 170 خانوار را درخود جای داده است. جارو یکی از روستاهای هدف گردشگری استان است که علی‌رغم موقعیت خاصش هنوز ناشناخته باقی مانده است.
نام قدیمی جارو لویزان بوده است
مهدی خدایار، دهیار روستای جارو در اینباره گفت: نام این روستا در گذشته لویزان بوده و مردم آن درحاشیه کوه شاه مردان(یکی از کوههای شهرستان اشتهارد) زندگی می‌کردند.
وی افزود: درزمان قاچار این روستا توسط راهزنان و دزدان غارت می‌شود و روستانشینان داروندار خود را ازدست می‌دهند.
خدایار خاطرنشان کرد: اهالی روستای لویزان برای این که از خطر حمله دوباره دزدان درامان بمانند با یکدیگر متحد می‌شوند و با مخفی شدن در محل گذر دزدان به آنها حمله می‌کنند.
وی ادامه داد: این کار باعث شد اهالی این روستا به نام جارچیان یعنی حمله کنندگان معروف شوند و همین باعث شد پس از گذشت سالها نام این روستا به جاران ودر نهایت به جارو تغییرنام پیدا کند.
خدایاریادآورشد: شغل اهالی این روستا در گذشته  کوزه‌گری بود که به زبان محلی دوره‌چی نامیده می‌شد.
دهیار جارو افزود: دوره چیان در سه نقطه از روستا کارگاه کوزه‌پزی داشتند و هربار که پخت کوزه وسایر ظروف سفالی تمام می‌شد، دست سازه های خود را برای فروش بار چهارپایان می‌کردند و به روستا و شهرهای اطراف می‌رفتند.
بیشتر اهالی جارو در شهرک صنعتی اشتهارد کار می‌کنند
خدایار یادآورشد: هم اکنون اکثر اهالی این روستایا در واحدهای تولیدی شهرک صنعتی اشتهارد مشغول به کار هستند یا کشاوزی می‌کنند.
وی گفت: البته کمتر از یک دهه پیش بسیاری از ساکنان این روستا به مرغداری مشغول بودند ولی به دلیل نوسانات بازار مرغ و شیوع برخی بیماری‌ها از ادامه این کار منصرف و برای یافتن شغل راهی واحدهای تولیدی و صنعتی اشتهارد شدند.
دهیار روستای جارو در خصوص ساختار جمعیتی این روستا توضیح داد: عمده ساکنان این روستا از طوایف خدایار، حقدان و کموش هستند.
جارو 700 نفر جمعیت دارد
وی ادامه داد: به دلیل مهاجرت مردم از روستاها به شهر جمعیت جارو به نسبت گذشته کم شده و هم اکنون 700 نفر در قالب 160 خانوار دراین روستا زندگی می‌کنند.
خدایار با اشاره به گویش خاص ساکنان جارو گفت: هرچند مردم جارو به زنان تاتی صحبت می‌کنند اما نحوه صحبت کردن آنها با سایر روستاهای اطراف متفاوت است.
دهیار این روستا با اشاره به وضعیت آب و هوایی این روستا گفت: هرچند اشتهارد درحالت کلی خشک و بیابانی است ولی روستای جارو به واسطه به کوه هم خنک و سبز است.
وی اضافه کرد: همین ویژگی باعث شده امکان کاشت انواع درخت میوه ازجمله انگور،گیلاس  وگردو دراطراف و محوطه درونی  این روستا فراهم شود.
این مسئول در خصوص امکانات این روستا گفت: خوشبختانه طی سال‌های گذشته تمام امکانات رفاهی و خدماتی به این روستا ارایه شده است.
جارو از کم آبی رنج می‌برد
وی ادامه داد: تمام خانه‌های این روستا به گاز، تلفن و برق مجهز هستند و تنها مشکل این روستا کم آبی است.
خدایار اضافه کرد: متاسفانه هم اکنون ساکنان این روستا تنها سه ساعت در روز آب دارند و در باقی ساعات ناچارهستند از آبی که درتانکرها ذخیره کرده‌اند استفاده کنند.
سیستم آموزشی جارو چند پایه‌ای است
وی گفت: علاوه براین، سیستم آموزشی این روستا هنوز چند پایه‌ای است و دانش‌آموزان در پایه‌های اول تا سوم دریک کلاس درس می‌خوانند.
این مسئول ادامه داد: این روستا تنها یک مدرسه ابتدایی دارد و دانش‌آموزان مقاطع راهنمایی به بالا با یک سرویس عمومی به شهر می‌روند و بعد از پایان مدرسه باز به روستا باز می‌گردند.
وی اضافه کرد: روستای جارو درحال حاضر 35 دانشجو و 40 دانش آموز دارد که اکثرا برای ادامه تحصیل به شهر می‌روند.
تمام راه های متصل روستا آسفالت است
دهیار جارو درخصوص وضعیت راه‌های این روستا گفت: به جز راههای متصل به این روستا که همگی آسفالت شده‌اند، حدود 70 درصد از کوچه ها و معابر داخل روستا نیز سنگ‌فرش و آسفالت دارند.
خدایار با اشاره به این که ساکنان این روستا درحقیقت زندگی مدرن شهری را درروستا تجربه می‌کنند، افزود: با توجه به این که اکثر جمعیت این روستا جوان هستند اکثر خانه‌های این روستا به سیستم اینترنت پرسرعت مجهز شده اند.
وی ادامه داد: علاوه براین دراین روستا باشگاه بدنسازی، کارگاههای هنری و وسیله ایاب و ذهاب جهت استفاده از خدمات باشگاهها و مراکز فرهنگی شهر فراهم شده است.
خدایار یادآورشد: مردم به ویژه مسئولان باید بدانند شرایط زندگی در روستاها به نسبت گذشته بسیار تغییر کرده و هم اکنون روستانشینان بسیار راحت‌تر از قبل روزگار می گذرانند.
طرح مهاجرت معکوس به روستا در جارو اجرایی می‌شود
وی ادامه داد: برای این که بتوانیم خانواده‌هایی که سال‌های قبل به شهر مهاجرت کرده‌اند را به جارو بازگردانیم طرح نام نویسی برای واگذاری ارزان قیمت زمین به بومیان این روستا را آغاز کرده‌ایم.
دهیار جارو تصریح کرد: همچنین برای این که از مهاجرت جوانان به شهر جلوگیری کنیم، شرایط خرید زمین‌هایی با قطعات 300 متری را با یک سوم قیمت زمین‌های منطقه برای آنها فراهم کرده‌ایم.
وی درادامه صحبت‌های خود به جاذبه های گردشگری این روستا نیز اشاره کرده وگفت: از آثار تاریخی وگردشگری این روستا می‌توان به دو قبرستان مربوط به زردتشتیان ،کوه شاه مردان و نظر گاه خاتون، امام زاده رزاق و کوه قاسمک اشاره کرد.
روستائیان با گردشگران میانه خوبی ندارند
خدایار اضافه کرد: هرچند در سالهای گذشته رابطه گروه‌های گردشگری مختلفی در این روستا حضور پیدا کرده‌اند ولی مردم هنوز آمادگی کاملی برای پذیرش آنها ندارند و گردشگری روستایی برای آنها آن طور که باید و شاید جا نیفتاده است.
وی ادامه داد: برای این که  ساکنان این روستا گردشگر پذیر باید در خصوص مزایای حضورگردشگر درروستایشان آموزش ببینند.
خدایار گفت: علاوه براین گردشگران نیز باید در زمان بازدید ازروستاها عرف زندگی روستایی را رعایت کنند و به طبیعت و محیطی که درآن پای گذاشته‌اند احترام بگذارند.
بودجه جارو 600 میلیون تومان است
وی درخصوص وضعیت اعتباری این روستا گفت: سالانه 600 میلیون تومان برای اجرای طرح‌های عمرانی و خدماتی به روستای جارو اختصاص می‌یابد.
خدایار خاطرنشان کرد: به جز بودجه دولتی، روستانشینان نیز درمواقع نیاز برای تکمیل  طرح‌های دردست اجرا کمک‌های نقدی خود را دراختیار دهیاری قرار می‌دهند.
البرز 47 روستای هدف گردشگری دارد
احمد ترکاشوند، معاون گردشگری میراث فرهنگی البرز نیز به خبرگزاری ایسنا گفته است: استان البرز جاذبه‌های زیادی برای گردشگران دارد، ولی از مهم‌ترین آنها باید به طبیعت بکر این استان اشاره کرد.
وی افزود: البرز 47 روستای هدف گردشگری دارد که نه حتی بسیاری از البرز نشینان از وجود آنها بی‌اطلاع هستند و تا به حال به این روستاها سفر نکرده‌اند.
ترکاشوند خاطرنشان کرد: طبیعت بکرو شگفت انگیز این روستاها باعث شده مسئولان استان با جدیت بیشتری برای توسعه گردشگری روستایی دراستان تلاش کنند.
چاپ نقشه تفکیکی گردشگری شهرستان‌های البرز
وی توضیح داد: امسال برای اولین بار نقشه تفکیکی گردشگری شهرستان‌های استان چاپ شده که در هریک از این نقشه‌ها روستاهای هدف گردشگری هرشهرستان به طور دقیق معرفی شده‌اند.
این مسئول اظهار کرد: برای توسعه همه جانبه گردشگری روستایی درالبرز کمیته‌ای با عنوان کمیته طبیعت‌گردی در استان تشکیل شده که منابع طبیعی، میراث فرهنگی، محیط زیست و جهاد کشاورزی عضو آن هستند.
ترکاشوند ادامه داد: ‌تا کنون دو جلسه از این کمیته تشکیل شده و هریک از اعضای شرکت کننده پیشنهادات و طرح‌هایی مبنی بر جذب گردشگر به روستاهای استان را ارائه داده‌اند.
معاون گردشگری میراث فرهنگی با انتقاد از برخی روستاییان در زمینه استقبال و پذیرش گردشگران گفت: متاسفانه بسیاری ازروستاییان مهمان پذیران خوبی هستند، ولی میزبانان خوبی نیستند.
این مسئول  ادامه داد: اغلب روستاییان تصور می‌کنند اگر پای گردشگر به روستایشان باز شود، فضای بکر روستا ازبین می‌رود وآرامش آنها به هم می‌ریزد.
وی اضافه کرد: اگرحضور گردشگران برای روستاییان درآمدزا باشد و صرفه اقتصادی داشته باشد آنان از میهمانان ناخوانده به خوبی استقبال می‌کنند.
وی در پایان گفت: براین اساس بنا شده تعدادی منازل روستاییان به اقامتگاه‌های بومی تبدیل شوند و دراین اقامتگاه‌ها افراد محلی با لباس سنتی، غذا و ... از گردشگران پذیرایی کنند.