بعضی ها تصور می کنند که نباید از ضعف ها، اشتباهات و اشکالات موجود در کشور صحبت کرد و آن را به گونه ای مقابله با منافع ملی و نظام تلقي می نمایند.
این نوع نگاه، خطای محض است و به منزله سدی است در برابر توسعه و پیشرفت کشور .
برخی مخالف نهادينه ساختن هويت انقلاب و موفقیت دولت هستند ، این افراد به دنبال نقاط ضعف می گردند و سعی در مبالغه و بزرگ نمایی آن دارند که مغرضانه تخریب نمایند ، مردم را دلسرد نموده و تنها به دنبال پاشیدن نمک روی زخم می‌باشند ، البته نیت ، هدف و تکلیف این گروه از افراد مشخص است .
برخی دیگر نگران شرایط کشورند و از سر دلسوزی و غیرت ملی، نقاط ضعف و اشکالات را مطرح می نمايند تا اصلاحات لازم صورت گیرد .
این رویه بسیار قابل ستایش است و برآیند آن توسعه کشور ، افزایش رفاه عمومی و تقویت نظام میباشد ، نه تضعیف نظام !
هر چند باید در کنار نقد منصفانه در مقابل صف آرایی و جنگی که اکنون دشمنان با استفاده از همه توان و ظرفیت خود قصد ناکارامد معرفی کردن این دولت را دارند ، با بصیرت و آگاهی مقابله نمود و در کنار آن از برخی عملکردهای ارزشمند این دولت که در دولت های گذشته انجام نشده دفاع نماییم .
باید بدانیم که مصلحت اندیشی بسیار متفاوت از محافظه کاری است .
مسئولین و متولیان می بایست پاسدار و حافظ مصالح ملی و منافع مردم باشند.
و بدانیم که هرگز مصلحت نظام در مصلحت منافع مسئولین نظام نیست، بلكه در حقيقت مصلحت نظام تنها مصلحت مردم است .
توجیه اشتباهات و خیالبافی هر دو آفتی است در برابر توسعه کشور و عملکرد صحیح و منطقی مدیران، که ضروري است این امر مهم مورد توجه قرار گیرد.
هر جا با اخلاص ، تخصص و انقلابی عمل کردیم موفق بودیم و هر جا بدور از اين سه اصل عمل نمودیم با مشکل مواجه شدیم و شکست خوردیم.
از مهمترین نشانه های بی ایمانی ، بی دینی و بی اعتقادي در مدیران ، قبول جایگاهی است که در آن تخصص یا توان مدیریت نداشته و در کنار آن از افراد و مشاورین ناکارامد و بی تجربه تر از خود در زیر مجموعه استفاده شود .
این مدیران در صورتی که اصرار به ماندن در آن جایگاه و مسئولیت را داشته باشند ، به خود جفا كرده اند و به کشور و مردم خیانت نموده اند .
بالاترین درجه اخلاص ، ایمان ، تعهد و انقلابی بودن مدیران آنجایی تجلي مي يابد که اگر در جایگاهی احساس نمودند منشاء اثر و خیر برای کشور نيستند ، از آن جایگاه خارج شده و آن را به اهلش بسپارند .
به والله قسم در اين حالت ، بزرگترین خدمت را ابتدا به خود و سپس به نظام ، انقلاب ، شهدا گرانقدر و مردم نموده اند.
امید است که همه دلسوزان نظام و کشور عزیزمان، مصالح ملی را بر منافع و خواسته های فردی ترجیح داده و خداوند و شهدا را ناظر بر نيت و عملکرد خود ببینند و بر اساس آن اقدام به خدمت نمایند .
والسلام علی من اتبع الهدی
علیرضا رکنی
۱۰/ ۱۰ / ۱۴۰۱
