تابناک فارس:شیرازی ها امسال را هم باید بدون تیم در لیگ برتر سر کنند و از خود بپرسند واقعا چرا شیراز نباید در لیگ برتر حداقل یک نماینده داشته باشد؟
اما یک سوال مغفول مانده هم هست که باید پرسیده شود!
چرا شیراز نباید یک مدعی همیشگی در سطح اول فوتبال کشور باشد؟
قطعا مشکل کمبود مربی و بازیکن نیست؛چرا که همه شاهدند مربیان شیرازی(ناظم الشریعه) چه موفقیت هایی در سطح ملی در جهان کسب کرده اند و همه می دانند که فقط یکی از شهرستان های کوچک فارس(نورآباد) چندیدن ملی پوش دارد.
فارس استانی پهناور،پرجمعیت و ثروتمند است.شیراز شهری پرامکانات و خوش آب و هواست.
به راستی چرا هیچ وقت به این فکر نبوده ایم که قهرمان لیگ برتر شویم یا سهمیه آسیایی بگیریم و برنامه ریزی کنیم که از گروه صعود کنیم و به مراحل بالا برویم؟
مگر شیراز چه از اصفهان،خوزستان،تبریز و کرمان دارد؟
مگر آن ها در کشوری دیگر هستند؟مگر آن ها امکاناتشان از شیراز بیشتر است؟
وقتی همه این موارد را کنار هم می گذاریم متوجه می شویم که یک چیز آن ها با ما فرق می کند و آن هم "مدیریت" است.
چطور می شود که شهری مانند کرمان که هم امکاناتش کمتر است و هم کوچک تر است و هم آب و هوایی مانند شیراز ندارد توانست بهترین مربی ها و بازیکنان را بگیرد و مدعی باشد و در لیگ قهرمانان آسیا هم شرکت کند؟
چه به سر شیراز آمده که مردم حتی ذهنشان هم به این چیزها خطور نمی کند و فقط می خواهند یک تیم در لیگ برتر داشته باشند و امیدوار باشند که سقوط نکند؟
مدیران نالایق چه بر سر غرور شیراز آورده اند؟؟؟