به گزارش تابناک : عارف پیش از این نیز در سخنانی جنجالی که انتقادات گسترده اصلاحطلبان را سبب شد، گفته بود: در انتخابات –مجلس- سال 98 با دولت ائتلاف نمیکنیم.
صحبتهای آقای عارف فاز دیگری از پروژه سیاسی «عبور از روحانی» و تقلّای اصلاحطلبان برای گرفتن طلاق سیاسی خودشان از دولت است.
پروژهای با این مبنا که چپها قصد ندارند همراه با رئیسجمهور روحانی و کارنامه ضعیف دولت و البته بیدستاوردی شکست پروژه برجام، وارد دو انتخابات پیش رو در سالهای 98 و 1400 شوند و از همین رو از روز نخست آغاز به کار دولت دوم رئیسجمهور روحانی، اشکالگیری، انتقاد و ان قلت بابت تمام قیام و قعودهای دولت را آغاز کردند.
اما این اشکالگیریها و انقلتها در حالی است که اصلاحطلبان تا پیش از انتخابات، خود را «فدائیان روحانی» مینامیدند و از این میگفتند که «ما تضمین روحانی هستیم»!
آنها حتی به مردم گفتند که ما دستبوس روحانی و ظریف هستیم و تمام کارهای رئیسجمهور هم قانونیست...
اما همین چهرهها اکنون به اینجا رسیدهاند که از جدایی از دولت، عدم نیاز الصاق اعتدال به اصلاحات و حتی «تغییر روحانی» و چرخش به راست او[7] سخن میگویند.
مقولهای که صد البته بایستی محل تأمل و تدقیق مردم و خواص کشور باشد.
چه اینکه اصلاحطلبان بنا به دو دوره حمایتهای پرطمطراق و مسئولیتآور از رئیسجمهور روحانی، حتی از خود ایشان هم مسئولیت بیشتری در قبال کارنامه دولت دارند و بایستی در این زمینه به مردم پاسخگو باشند.
آقای عارف باید بداند که دیگر برای این انفکاک و ترسیم مرزبندیها دیر شده و اعتدال و اصلاحات همان وقتی که در انتخابات 92 گفته شد عارف به نفع روحانی کنار رفته است؛ به یک روح در 2 بدن و با سرنوشتی مشترک تبدیل شدند...
منبع:مشرق