اهالی مناطق دیوشل، جدانوکر و لوکلایه تأکید داشتند که با توسعه کارهای عمرانی مخالف نیستند و اعلام میکردند که احداث کارخانه کمپوست موجب میشود که این مناطق به محل انباشت زباله تبدیل شود.
این مراسم نیز توسط روابط عمومی شهرداری لنگرود به رسانههای شهرستان اعلام نشد و تنها چند خبرنگار در این مراسم حضور داشتند که ظاهراً فقط به آنها اطلاع دادهشده بود.
مراسمی که برای مسئولین و مردم شهرستان لنگرود از اهمیت بالایی برخوردار است و سال ها منتظر شنیدن آن بودند ولی روابط عمومی با نگاهی کوتاه بینانه به امور شهری بیشتر به فکر برگزاری یک مسابقه محله است.
گرچه کسی مخالف برگزاری مسابقات و اجرای برنامه در محلات نیست ولی این نیز نباید موجب شود تا از اصل کار دور و کم کاری شود.
اواخر آذرماه سال ۹۵ زمان رضایی جایگزین محمد جهانی بهعنوان مسئول روابط عمومی و امور فرهنگی شهرداری لنگرود شد، درحالیکه همگان انتظار اطلاعرسانی مناسبتتری در پوشش عملکردهای شهرداری، ارتباط با اصحاب رسانه، بسترسازی محیط شهری و … توسط مسئول جدید داشتند ولی ورق بهگونهای دیگر برگشت و برگزاری مسابقه از کی بپرسم؟ و چند مسابقه محلی دیگر از اولویتهای زمان رضایی در روابط عمومی شد و عملکرد شهرداری لنگرود با وجود انجام اقدامات عمرانی بسیار در خفقان خبری فرورفت.
یکی از دلایل تغییرات کارمندان توسط مدیران در پستهای مختلف، ارتقا کار آیی برای و نمود بیشتر کارها برای آن نهاد و مردم است، ولی به نظر میرسد تصمیم شهردار لنگرود برای تغییر در بدنه روابط عمومی شهرداری با موفقیت روبرو نبوده و از طرف دیگر ناکارآمدی مسئول روابط عمومی شهرداری باعث زیر سؤال رفتن شخصیت شهردار شده است.
در پایان سؤالی که میتوان از رضا کحالی شهردار لنگرود پرسید این است که:
۱ – خروجی عملکرد روابط عمومی شهرداری لنگرود در یک سال گذشته چه بود؟!
۲ – احداث کارخانه کمپوست یکی از پروژههایی است که در سطح ملی دنبال میشود که پیگیریهای آن را نماینده و فرماندار لنگرود انجام و به ثمر رساندند، بااینحال سؤال اینجاست که اطلاعرسانی یک مراسم مهم ملی و استانی واجبتر است یا بوق و کرنای یک برنامه تکراری!