دغدغه اصلی جریان های دانشجویی این است که چرا صدای آنان در داخل ساختار حاکمیت شنیده نمی شود، تصریح کرد: من خودم از اقدامات دانشجویی راضی نیستم. زمانی که بنده خودم در سال ۶۴ دانشجو کارشناسی ارشد در مشهد بودم برایم جای سوال بود که چرا دانشجویان بحث های سیاسی را قوی مطرح می کردند اما به توزیع شیر پاستوریزه در مشهد توجه نمی کردند یا چرا در خصوص ادغام وزارت کشاورزی و جهاد سازندگی جلسه ای با حضور مسئولان برگزار نمی کنند یا چرا به وضعیت مواد مخدر در مشهد نمی پردازند. برایم جای سوال بود چرا همش دنبال چپ و راست هستند که یکدیگر را بزنند. بنده این مسائل را مطرح کردم ولی چون شعار دادن و جنجال ساده تر بود اولین جلسه بعد این حرف ها رفتن آدم سیاسی دعوت کردند و مجددا همین مسیر را ادامه دادند.
کد خبر: ۹۲۲۱۸۷
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۹ - ۲۲:۰۰ 07 December 2020
به گزارش تابناک فارس: فریدون عباسی افزود: بنده در موضوع برجام اصلا از جامعه دانشجویی راضی نیستم. چهار دانشگاه بزرگ من را دعوت کردند و بنده در این جلسات به دانشجویان اعلام کردم که عقب هستید؛ هسته ای تمام شد و فاتحه اش را بخوانید. به آن ها گفتم بر روی مبانی فکری این جریانی که اداره کشور را در دست گرفته فکر کنید. ببنید در سیاست داخلی، سیاست خارجی، امنیت داخلی و کشاورزی و سایر حوزه ها با چه دیدگاهی می خواهند عمل کنند. اما بعد از چند ماه من را مجددا به همایش هایی تحت عنوان دلواپسان دعوت کردند. جامعه دانشجویی باید پیشتاز باشد. باید با بررسی مبانی فکری ببیند که آیا حرکت در خلاف جهت انقلاب است یا در جهت انقلاب می باشد. آنگاه بایستد و دفاع کند.
 
رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی خاطر نشان کرد: دانشجو اقتصاد و روانشناسی باید بیندیشد که جامعه به کدوم سمت می رود. در بحث سند ۲۰۳۰ و برجام جامعه دانشجویی انفعالی عمل کرد. متاسفانه امروز دانشجو عقب است. دانشجو در رشته هسته ای سرکلاس فوق لیسانس می نشیند اما ساده ترین مفاهیم هسته ای را نمی داند. دانشجو در چهار سال دور لیسانس یک بار هم اخبار جمهوری اسلامی را گوش نکرده است اما مدام سرش در گوشی است. متاسفانه جوانان از مطالعه فرار می کنند. دانشجویان ما مطالعه خارج از کتاب ندارند اما گل کوچیک و فوتبال را خوب دنبال می کنند. بنده به عنوان یک استاد دانشگاه می گویم ما نمی بینیم که دانشجوها در یک کلاس خالی بحث کنند. سیگار دود می کنند اما راجع به مسائل اساسی کشور یا رشته خود بحث نمی کنند. باید به دنبال ریشه این مشکلات و حل آنان باشیم.
 
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که چرا از نظرات جنبش های دانشجویی در مجلس استفاده نمی شود، بیان کرد: بنده خودم از نظرات کارشناسی دانشجویان فوق لیسانس و دکترا حتما استفاده می کنم اما آیا صدای من که استاد دانشگاه هستم در همه جا شنیده می شود؟ ما چقدر در کمیسیون برجام صحبت کردیم. آقای جلیلی ۱۲ ساعت در مجلس صحبت کرد اما نماینده ای که گوش نمی کرد و با نگاه سیاسی تصمیم خود را از پیش گرفته بود رو کرد و گفت ما قانع نشدیم. این نماینده در دوران دانشجویی خود روش علمی برخورد با موضوعات را یاد نگرفته است و همش به دنبال کار سیاسی بوده است. نماینده زمانی که از یک وزیر سوال می پرسد روش علمی برخورد را نمی داند و وزیر را به صحن می برد و به او کارت زرد می دهد. فیلم ها مجلس را نگاه کنید عمدتا نطق های نمایندگان خوب است و حداقل مسئولان اجرایی به آن توجه می کنند. اما زمانی که یک وزیر یا نماینده صحبت می کند چند درصد به توضیحات او گوش می دهند.
 
عباسی در ادامه افزود: بنده زمانی که معاونت علمی و تربیتی در دانشگاه بودم به دانشجوها انتقاد می کردم و با هر فکری که بودند به آن ها می گفتم شما مثل جوجه کارخانه ای شده اید. باید برای شما دانه ریخت و به شما آب داد تا حرکتی کنید. در هفته دفاع مقدس برای اینکه می خواستند دو گونی پرکنند انتظار داشتند برای آنان سنگ بخرند و گونی و کارگر بیاورند تا دو گونی پر کنند. بنده به دانشجوها می گفتم ما جوجه بومی بودیم اما شما جوجه کارخانه ای شده اید. ما خیلی مطالعه می کردیم و جریانات سیاسی را زیر رو می کردیم. متاسفانه آنچه که باید دست به دست از دانشجوهای سال بالاتر به پایین داده می شد در یک مقطعی قطع شد. دانشجوهای جوان تر از دانشجوهای بزرگتر خط نگرفته و از راهنمایی آنان محروم شدند. متاسفانه مدیران دانشگاهی جلوی انتشار نشریه‌ها را می گیرند و اجازه فعالیت به دانشجو نمی دهند. برای اینکه صدایی در دانشگاه بلند نشود جلوی فعالیت های دانشجویی را می گیرند. دانشجو پس کجا باید یاد بگیرد. وقتی دوتا استاد بزرگتر به عنوان ممیز برای آن ها قرار دهیم چیزهایی نخواهند نوشت که مشکل ساز شود.
 
وی در ادامه خاطر نشان کرد: ما مدیران خطاهایی داشتیم و کارهایی کردیم که جلوی رشد جوانان را گرفت و انتقال آموزش در دانشگاه متوقف شد. بنده معتقدم باید اجازه دهیم تا دانشجوها آزاد حرف بزنند. اگر دانشجوها کم تر به برخی مسائل می پردازند تقصیر مدیران دانشگاهی است که وظایف خود را به درستی انجام ندادند. ما باید استاد تربیتی در دانشگاه داشته باشیم. اما متاسفانه ما یک استاد یار داریم که نقش ماشین امضا را دارد. نباید صرفا از دانشجو گله کنیم. دانشجو اگر مشروط می شود باید پرونده‌اش را بررسی کنیم که چرا اینطور می شود.
 
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار