گروه مطالعات شهری فاطر ارزیابی عملکرد شورای شهر شیراز و مدیریت شهری از فروردین 97 تا تیرماه 97 را در یک بیانیه تحلیلی منتشر کرد.
بررسی عملکرد سه ماه گذشته شورا و شهرداری شیراز و عدم مشاهده برنامه ای برای ایجاد تغییر در نحوه اداره امور شهر و بی عملی در مواجهه با معضلات شهری نگرانی هایی را ایجاد کرده است که ما را بر آن داشت هیجدهمین بیانیه تحلیلی را به طرح صریح این دغدغه با صاحبان اصلی شهر بپردازیم. چرا که آگاهی مردم و مطالبه عمومی از مسئولین موثرترین راه اصلاح امور است.
مدیریت شهری گرفتار در خلاء تصمیم گیری و ملاحظات سیاسی
عموما مراحل اولیه شکل گیری هر تیمی با چالش‌ها، تغییرات و عدم ثبات همراه است. اما با گذشت مدتی از حضور و استقرار تیم جدید، انتظار این است که شاکله اصلی، ایجاد و تیم به قاعده‌مندی و بهره‌وری برسد. بیش از 9 ماه از استقرار شهردار جدید و تیم وی می‌گذرد.
متاسفانه این قاعده در مورد اخیر صدق نکرده و عدم ثبات، ناهماهنگی و عدم قاطعیت در تصمیم گیری به روشنی از مجموعه شهرداری شیراز قابل دریافت است. بروز چنین حالتی اتفاقی نیست.
در حالیکه مناصب شهرداری به مثابه غنایم انتخاباتی در اختیار نزدیکان جریان سیاسیِ پیروز در انتخابات قرار می‌گیرد؛ در حالیکه شایسته‌سالاری به محاق رفته و رد پای سهام‌داران جریان اصلاح‌طلبی در انتصابات به خوبی مشهود است؛ در حالیکه قوانین اداری و استخدامی به روشنی نقض شده و صدایی از نهاد ناظر بر شهرداری (شورای شهر شیراز) بر نمی‌خیزد و افرادی بدون داشتن رابطه استخدامی رسمی/پیمانی (نیروهای شرکتی) در پست‌های ثابت سازمانی مستقر می‌شوند؛ بی توجهی به ظرفیت نیروهای جوان، متخصص و تحول خواه، حاکم شدن خانواده سالاری و همه و همه زمینه‌ساز بروز چنین نتیجه‌ای است که در کوتاه زمان بر همگان روشن شد.
اگر در دوره‌های پیشین قدری محافظه‌کاری چاشنی برخی انتصابات فامیلی بود، اکنون انتصابات خویشاوندی بدون هر گونه ملاحظه‌ای انجام می‌شود. ناتوانی مدیریت کلان مجموعه از ایجاد هماهنگی نیز مزید بر علت شده و شهرداری را به مجمع‌الجزایریِ مستقل بیشتر شبیه کرده است تا سازمانی واحد و یکپارچه.
امیدوار بودیم که حداقل تربیت نیرو و نظام ارتقای عادلانه در دستور کار باشد تا در سال های آتی شهرداری به لحاظ نیروی انسانی در مناصب مدیریتی، تا این حد در مضیقه نباشد. متاسفانه سهم‌خواهی‌ها، فرصتی برای امیدواری باقی نگذاشته و ناامیدی به بدنه اداری شهرداری نیز سرایت کرده است.
طبیعی است که با وجود چنین شرایطی و انتصابات خویشاوندی و نظام ارتقای رانتی، این پیام به کارکنان منتقل می‌شود که مسیر ارتقا نه از شایستگی‌های فردی، بلکه با برخورداری از امتیازهای ویژه ممکن است. این بذر ناامیدی که توسط شهرداران پیشین کاشته شده، توسط مدیریت شهری فعلی آبیاری می‌شود و حتما در آینده نتایج تاسف بار بیشتری برای شهر در پی خواهد داشت.
اینکه عمده احکامِ ابلاغ مسوولیت، با عنوان سرپرست صادر شده نیز نمود دیگری از تعلل، عدم ثبات و فقدان اختیار و نبود قدرت تصمیم گیری و قاطعیت در رأس شهرداری شیراز است. عدم قطعیت و نبود تضمین تداوم مسوولیت مدیران، هم ایشان را در فضای معلق و غیر قطعی نگه می‌دارد و مانع از برنامه‌ریزی بلند مدت می‌شود؛ و هم کارکنان را در موضعی نامتوازن و ناپایدار به لحاظ پذیرش رهبریِ مدیران جدید قرار می‌دهد.
طی بازه 9 ماهه اخیر براساس شواهد قریب به سیصد نفر به تعداد کارکنان شهرداری افزوده شده است. شکایت شهردار محترم از افزایش بی‌رویه تعداد کارکنان طی چند سال گذشته و انباشت نیروهای ناکارآمد در شهرداری و افزایش سرسام آور هزینه‌های اداری؛ و مجددا استخدام غیر قانونی چند صد نفر، نمی‌تواند نشانه‌ای جز عدم صداقت در بر داشته باشد. چنین نشانه‌هایی بسیارند.
اقدامات غیرمسئولانه؛ از بی توجهی به خاموشی های اخیر تا تلاش برای تغییر کاربری باغات
طی 9 ماه گذشته تعداد زیادی پیشنهاد تغییر کاربری باغ‌ها علی رغم ادعاهای پر بسامد از طرف شهرداری شیراز به کمیسیون ماده پنجِ استان ارسال شده است. شهردار محترم شیراز طی هفته های اخیر مدعی شده بود که باغ‌های قصردشت ناموس شهرداری است! حال در مقابل این تناقض های آشکار چه می توان گفت؟!
طی هفته های اخیر به دلیل عدم توازن تولید و مصرف برق، شاهد قطع روزانۀ برق هستیم؛ شورای شهر شیراز در اقدامی نمایشی دستور خاموشی بخشی از روشنایی‌های ساختمان شورا را صادر کرده؛ اما به چراغانی بی مورد معابر کمترین توجهی ندارند. این معضل که با کاهش چشم گیر تولید برق در اثر سوء تدبیرهای مدیران ارشد برای مردم شریف شهر شیراز ایجاد شده است، نیازمند مسئولیت پذیری و تلاش مجدانه از سوی مهمترین نهاد عمومی محلی برای کاهش مشکلات مردم است.
آخرین ابتکار مدیریتی شهرداری، وعده توزیع مبلغ حاصل از صرفه جویی برق در هر یک از دوائر شهرداری بین کارکنان آن مجموعه است. در واقع شهردار محترم با این ابتکار مدیریتی به کسانی جایزه داده که در گذشته بیش از سایرین مصرف کرده‌اند.
برآورد مصرف و محاسبه سرانه مصرفِ متعادل و اصلاح شیوه مصرف و جایگزینی وسایل سرمایشی/گرمایشی و روشنایی با راندمان بهتر هم علی الظاهر جایی در مدیریت عالمانه جدید ندارد. متاسفانه بیشترین آسیب از این‌گونه تصمیمات متوجه کارکنان شهرداری است که با انواع تبعیض ها روبرو هستند.
شکاف بین حقوق دریافتی کارکنان و مدیران شهرداری و تسهیلاتی که به گونه ای غیرمنصفانه صرفا در اختیار مدیران قرار دارد و کوتاهی و سوء مدیریت و تبعیض واضح در ارائه همان امکانات رفاهی محدود که به کارکنان شهرداری اختصاص می‌یافت، موجی از احساس نارضایتی در بدنه شهرداری ایجاد کرده است. این احساس نارضایتی قطعا در عملکرد شهرداری تاثیر گذاشته و بخشی از ناکارآمدی امروز شهرداری شیراز، ناشی از واکنش‌های منفی و افزایش روحیه سرپیچی و مبارزه منفی است که روز به روز در شهرداری شیراز رو به تزاید است.
گروه مطالعات شهری فاطر متاسف است که شواهد حرکت بر همان سبیل ناصواب شورا و شهردار قبلی در دوره جدید مدیریت شهری به سرعت بروز کرده و نشانه هایی نیز برای اصلاح رویه های موجود مشاهده نمی شود. این امر موجب شده است با گذشت کمتر از یک سال از آغاز به کار شورا و شهردار جدید، گروه فاطر مجبور به اتخاذ چنین مواضع صریحی شود به این امید که شورای شهر با درک اهمیت موضوع و اتخاذ تصمیمات سریع مانع از استمرار وضع موجود شود.
