سید رسول صالحی طی روزهای اخیر شاهد تصویب و تنظیم طرحی در هیأت دولت با موضوع تغییر واحد پولی کشور از ریال به تومان بوده ایم. تنظیم کنندگان این لایحه هدف از اجرای این طرح را افزایش ارزش پول کشور با حذف یک صفر عنوان کرده اند
به گزارش تابناک خوزستان ؛سید رسول صالحی طی روزهای اخیر شاهد تصویب و تنظیم طرحی در هیأت دولت با موضوع تغییر واحد پولی کشور از ریال به تومان بوده ایم. تنظیم کنندگان این لایحه هدف از اجرای این طرح را افزایش ارزش پول کشور با حذف یک صفر عنوان کرده اند.
پول رایج ایران یعنی ریال طی دهه های اخیر به دلایلی از جمله جنگ تحمیلی، تحریم های جهانی، کاهش نرخ رشد اقتصادی، سیاست های مالی نا کارآمد و بعضاً اشتباه دولت ها، افزایش حجم پول و نقدینگی، تأثیر روانی ناشی از بحران های داخلی وخارجی، به شدت با یک کاهش ارزش برابری در مقابل سایر ارزهای معتبر جهانی مواجه شده است.
ریال یکی از معدود واحدهای پولی جهان است که در بازارهای بورس مالی جهانی مورد ارزش یابی قرار نمی گیرد و به همین دلیل تعیین ارزش واقعی آن نسبت به سایر ارزهای رایج بیشتر بر پایه عرضه و تقاضا و سیاست های مالی و پولی داخلی دولت صورت می گیرد.
لیکن طی دو دهه اخیر حداقل با دو هزار درصد کاهش ارزش ریال نسبت به سایر ارزها مواجه بوده ایم، به طوریکه ایران که از آن به عنوان غنی ترین کشور جهان با دارا بودن 7% منابع جهان نام می برند دارای یکی از بی ارزش ترین ارزها و واحدهای پولی در سطح جهان شده است.
حال با این مقدمه باید به نکته توجه داشت که اصولاً هر گونه تصمیمی در جهت احیا و تقویت واحد پولی کشور مستلزم بررسی عوامل کاهش قیمت و اتخاذ یک تصمیم با توجه به این عوامل است و بر این اساس مطمئنا تغییر واحد پولی کشور با هدف تقویت واحد پولی بدون درنظرگرفتن این عوامل نه تنها تاثیرمثبتی برتقویت واحدپولی نخواهدداشت،
بلکه باعث سقوط بیشتر پول ایران در آینده ای نزدیک خواهد شد. چرا که اولاً، تغییر واحد پولی کشور از ریال به تومان نمی تواند به منزله حذف یک صفر و تقویت واحد پولی کشور باشد زیرا اصولاً شما یک واحد جدید پولی را معرفی کرده اید و از نگاه جهانی، ارزی که در مقابل ارزهای دیگر ارزش پائینی داشت ارز دیگر با یک نام دیگر بود، دوماً عوامل کاهش ارزش پولی ایران همچنان پا برجاست و در کوتاه مدت واحد جدید پولی را هم گرفتار خواهد کرد.
سوماً، این تغییر واحد پولی هیچ تأثیری محسوس در افزایش ارزش پولی در داخل کشور نیز نخواهد داشت چرا که در داخل کشور عملاً تومان واحد پولی شناخته شده توسط مردم به حساب می آید، چهارماً، بر اساس تجربه های گذشته در جهان، همواره سیاست های مالی و پولی مانند کاهش چند صفر یا تغییر واحد پولی، با یک تورم روانی کوتاه مدت همراه بوده است و این باعث می شود درکوتاه مدت عملاً واحد پولی و ارزی ایران حتی بی ارزش تر از قبل هم شود.
پنجماً، تغییر واحد پولی در هر کشور هزینه های بسیار سنگینی را بر دولت وارد می کند، مانند چاپ مجدد تمام مسکوکات و اسکناس ها و چک ها و سفته ها و فرم های بانکی و اداری و ...، تغییر برنامه ریزی مجدد تمام دستگاه ها و نرم افزارهای مرتبط با سیستم مالی از جمله دستگاه های پوز، خودپردازها، برنامه های بانکی و حسابداری و ... و هزینه های گسترده دیگر ناشی از تغییر واحد پولی کشور که خود باعث افزایش شدید هزینه های دولت و تورم خواهد شد. ششماً این تغییر واحد پولی باعث یک چالش در ترازها و سیستم های مالی که با ریال تنظیم شده اند خواهد شد.
علی ایحال با توجه به نکات مورد اشاره، به نظر می رسد تغییر واحد پولی ایران بیشتر از اینکه در جهت تقویت واحد پولی ایران باشد در وهله اول یک حرکت اجتماعی و احیاناً سیاسی و در وهله دوم یک سیاست درجهت تک واحدی کردن پول در کشور با حذف یکی از واحدهای پولی یعنی «ریال» است که البته این نمی تواند هدف مناسبی برای ایجاد سیاست اقتصادی که تبعات آن چالش بزرگ در اقتصاد به حساب است باشد و از طرفی موضوع دو واحدی بودن پول در جهان یک امر معمول به حساب می آید که نمونه آن دلار و سنت است.
علی ایحال با توجه به مطالب ارائه شده پیشنهادات و راهکارهای سازنده برای تقویت ارزش پول کشور با کمترین هزینه و با بیشترین بهره وری و اثر بخشی به شرح ذیل ارائه می گردد:
1- در قدم اول دولت با حذف دو صفر از پول ملی کشور «ریال» علاوه بر حفظ شخصیت پول کشور، نقدینگی کشور را از یک میلیون و دویست میلیارد تومان به دوازده هزار میلیارد تومان کاهش دهد .
2- دولت همزمان با تغییرواحدپولی دوصفرازپول کشورحذف نماید، تا به هدف همزمان دست یابد ودرآن صورت اجرای این دو طرح همزمان ارزش هزینه های سنگین آن راخواهدداشت.
باید توجه داشت پایه پولی کشور تقریباً یک هشتم نقدینگی در کشور است و همین اختلاف می تواند باعث ایجاد یک بحران عظیم مالی در کشور شود که لذا دولت باید همزمان با اتخاذ سیاست هایی در زمینه ایجاد رونق اقتصادی به این موضوع توجه خاصی داشته باشد.
3- از آن جا که اقتصاد کشور از یک دوره رکود تورمی وارد یک دوره رکودعمیق شده است و در صورت ورود اقتصاد به دوره رونق تورمی با یک تورم شدید دوره ای مواجه خواهیم بود، لذا دولت باید ضمن پیش بینی و اتخاذ سیاست های مناسب برای کنترل این تورم و ضریب جینی ، از توزیع نامناسب نقدینگی در این دوره و فاصله بیشتر دهک های جامعه جلوگیری نماید.
به علاوه دولت باید توجه داشته باشد که بخش اعظمی از نقدینگی کشور به صورت سپرده های غیر دیداری افراد غیر تولید کننده ترد بانک ها بوده و در صورت ایجاد رونق اقتصادی در کشور، با توجه به بدهی سنگین دولت به سیستم بانکی و اختلاف فاحش پایه پولی و حجم نقدینگی، در صورت خروج این نقدینگی از سیستم بانکی ممکن است با یک بحران شدید پولی و مالی در کشور و در نتیجه یک بحران از نوع بحران 2005 در آمریکا مواجه شویم.
3- در انتها اگر دولت اصرار به اجرای این طرح داشته باشد باید ضمن بررسی تبعات ناشی از اجرای طرح، طرح جایگزینی تومان را نه تنها با هدف تقویت پول ملی، بلکه در وهه اول با هدف حذف یک واحد پول که تنها کاربرد دیوانی داشته و جایگزینی یک واحد جدید «البته در سطح جهانی» که چهره تخریب شده واحد پول قبلی یعنی «ریال» را نداشته باشد و در وهله دوم تقویت نسبی واحد پول در سطح جهانی در اجرا در آورد.
منبع: تابناک
