سروش با آن سطح بالای فوتبالی به زعم خیلی ها حضورش در هر تیمی می تواند آن تیم را متحول کند اما با آنکه اغلب تیم های مدعی قهرمانی در لیگ برتر به دنبال جذب رفیعی هستند این بازیکن مقصد خود را مشخص نکرده است.
هافبک خوش استیل و توانمند تراکتورسازی تبریز پس از مدت ها درباره موضوعات مختلف پیرامون خود گفت وگویی را با کاپ، انجام داده که متن آن را در زیر می خوانید:
در ابتدا درباره وضعیت تراکتورسازی صحبت کن. تیمی که به زعم کارشناسان مدعی جدی قهرمانی است.
شرایط تیم که قطعا خوب است و ما تمرینات خوبی را انجام می دهیم اما من فکر می کنم الان زود است که درباره قهرمانی صحبت کنیم. ما الان به این موضوع فکر نمی کنیم و بازی به بازی جلو می رویم. هر بازی سه امتیاز دارد و ما به دنبال کسب آن سه امتیاز هستیم. بازی با استقلال از ذهن همه ما پاک شده است و به جلو و بازی بعدی مان نگاه می کنیم.
اما قطعا شرایط کنونی تراکتورسازی می تواند این تیم را در قواره یک مدعی نشان دهد.
ما فقط به دنبال این هستیم تا خواسته های کادر فنی را در زمین اجرا کنیم. البته این را قبول دارم که تراکتورسازی فوتبال خوبی را به نمایش می گذارد. حضور نفرات خلاق و تکنیکی در کنار بازیکنان دونده و پرتلاش یک مجموعه خوب را ساخته است. به اصطلاح اینجا جنس ما جور است.
عملکرد فوق العاده تو در بازی با استقلال تحسین کارشناسان را به دنبال داشت. البته امیر قلعه نویی دیروز اعلام کرد که تو با درد فراوان در زمین حاضر شده ای.
بعضی وقت ها شرایط به گونه ای می شود که شما باید به خاطر یک چیز از چیز دیگری بگذرید. من دو، سه هفته است که از گرفتگی شدید کمر رنج می برم و فرصت استراحت هم پیدا نکردم اما شرایط تیم به گونه ای بود که باید برابر استقلال بازی می کردم. آقای قلعه نویی به من لطف دارند و معرفت شان را در مقاطع مختلف به من نشان داده اند. در قبال کارهایی که ایشان برای من انجام داده اند این کمترین کار ممکن است که من می توانم انجام دهم.
بختیار رحمانی دوست صمیمی تو نیز روز گذشته در گفت وگو با کاپ، درباره ات حرف هایی جالب زده بود.
بختیار به من لطف دارد. او رفیق 10 ساله من است. فوتبالیستی فوق العاده قوی که من مطمئنم روز به روز بهتر خواهد شد.
بختیار این را هم گفته بود که خصوصیات تو به گونه ای است که نمی توان تشخیص داد کدام مقصد را برای ادامه فوتبالت انتخاب می کنی. به نظر می رسد کمی مرموزانه رفتار می کنی.
بحث مرموز بودن نیست. زندگی ما فوتبالیست ها متفاوت است. وقتی بحث فوتبال حرفه ای مطرح می شود ، نمی توان به گونه ای دیگر رفتار کرد.
شاید چون هنوز کسی دقیقا نمی داند تو استقلالی هستی یا پرسپولیسی اینگونه قضاوت می شود.
درست نیست که من به عنوان یک فوتبالیست حرفه ای مثل یک طرفدار بگویم استقلالی هستم یا پرسپولیسی. اصل قضیه این است که فوتبالیست حرفه ای در هرجایگاهی که باشد باید تا آخرین لحظه از نظر اخلاقی و فنی به آن محیط متعهد باشد. ما حرفه ای پول می گیریم و نگاه مان هم باید حرفه ای باشد.
آنطور که شنیده ایم در این سال ها پول چندانی از این فوتبال حرفه ای نگرفته ای و با توجه به آنکه هزینه های خانواده ات را بر دوش می کشی به دنبال یک درآمد خوب هستی.
مطمئنا در هر شغلی انتهایش به درآمد ختم می شود. درست است که عشق و علاقه مطرح است اما بحث اقتصادی قضیه را نمی توان نادیده گرفت. در این دو، سه سال شرایط من به گونه ای بوده که درآمد آنچنانی نداشته ام. وقتی که در فولاد بودم و به موقعیتی رسیدم که تازه می توانستم قرارداد خوب ببندم آن داستان ها پیش آمد و نتوانستم از نظر مالی وضعیت خوبی را برای خودم دست و پا کنم. امروز نیز بحث اقتصادی در انتخابم اهمیت دارد.
برگردیم به بازی استقلال و تراکتورسازی و آن لایی که به امید ابراهیمی انداختی.
به نظر من یکسری بحث ها بین ما ایرانی ها رواج دارد که در فوتبال حرفه ای دنیا اهمیتی ندارد. ما برخی قضایا را بی جهت حساس می کنیم. امید ابراهیمی یکی از بهترین فوتبالیست های این مملکت و رفیق صمیمی من است. امید را یک فوتبالیست باشخصیت و آقا می شناسم. به نظر من لایی زدن یک نوع دریبل است. در عمر هیچگاه در هیچ بازی ای به قصد تحقیر بازیکن مقابل چنین حرکتی را انجام نداده ام حالا چه برسد که آن بازیکن امید ابراهیمی باشد که احترام زیادی برایش قائل هستم.
با تمام این تفاسیر امید عصبانی شد و روی تو خطا کرد.
مطمئنا عمد نبوده است و شرایط بازی و فشار زیاد و نوع فوتبال امید در آن صحنه تاثیرگذار بود.
اگر بخواهی از شانس های قهرمانی در لیگ برتر نام ببری کدام تیم ها مدنظرت قرار می گیرد.
خیلی زود است که پاسخ این سوال را پیدا کنیم حتی فکر کردن به این موضوع زود است. اگر حرفه ای باشیم این فکرها به ذهن مان نمی رسد.
چند هفته قبل در رختکن تراکتورسازی مدیرعامل باشگاه از بازیکنان تیم خواست اگر موافق ادامه حضور تو در تیم هستند همگی کف بزنند. ظاهرا فضای احساسی در رختکن شما ایجاد شده بود.
بله. این اتفاق افتاد. آن روز باز هم لطف و محبت آقای آجورلو و اعضای کادر فنی و بازیکنان شامل حال من شد. من رابطه بسیار صمیمانه ای با همه این افراد دارم اما الان شرایطم به گونه ای است که نمی خواهم احساسی عمل کنم. من با فکر و مشورت تصمیم عاقلانه می گیرم. تصمیمی که احساسات وارد آن نخواهد شد.
و لابد به همین دلیل است که حتی نزدیک ترین دوستانت که در تیم های دیگر بازی می کنند حاضر به مذاکره با تو برای حضور در تیم های خودشان نمی شوند.
دقیقا همین است. آنهایی که بیشتر به من نزدیک هستند می دانند که موضوع رفاقت و احساسات در انتخابم تاثیری نخواهد داشت. من شاید با بختیار مشورت کنم اما خود بختیار هم می داند که تصمیم را عاقلانه می گیرم. در تیم های دیگر مثل سپاهان ، پرسپولیس و ... رفقایی دارم که شاید با آنها هم مشورت کنم اما هیچکدام آنها در تصمیم گیری من دخالت نخواهند کرد.
این روزها لقب بمب نقل و انتقالات را به تو دادند نظر خودت چیست؟
من ترقه هم نیستم چه برسد به بمب. یک فوتبالیست معمولی هستم که می خواهم برای آینده ام تصمیم درستی بگیرم. هنوز هم هیچ چیز معلوم نیست. نه معلوم است از تراکتورسازی جدا می شوم و نه مشخص است که به خارج از کشور می روم.
آنطور که به نظر می رسد شخصا علاقه مندی فوتبالت را در خارج از کشور دنبال کنی.
مسلما همینطور است و اگر شرایط مناسبی باشد دوست دارم در یک لیگ خوب خارجی فوتبالم را دنبال کنم.
این نگرانی هم وجود دارد که تو به یکی از پیشنهادات قطری ات پاسخ مثبت بدهی و با این سطح فوتبالی که به نظر کارشناسان در حد اروپاست به بازی در حوزه خلیج فارس بسنده کنی.
من باید تصمیمی بگیرم که برای کل زندگی ام موثر باشد. یک زمان شما می بینید که بازی در لیگ قطر برای زندگی تان بهتر است و کمبودهایتان را جبران می کند. در حال حاضر ذهنیت من این است که در اروپا فوتبالم را دنبال کنم. البته ممکن هم هست تصمیم بگیرم یک نیم فصل دیگر در ایران بمانم.
طی روزهای اخیر صحبت هایی شده که نمایندگان دیگر باشگاه ها به صورت مخفیانه با شما مذاکره کردند. این موارد را تایید می کنی؟
من بعد از بازی با استقلال یک مصاحبه کردم و آنجا هم گفتم که تا این لحظه کسی با من مذاکره نکرده است. متاسفانه یک مقدار در فضای مجازی زیاده روی می شود. مثلا من یک حرفی می زنم و آن حرف منتشر می شود و به صورت گسترده پخش می شود. الان من به شما می گویم نماینده بارسلونا از اسپانیا به تبریز آمده و با من مذاکره کرده است. همین موضوع ظرف چند ساعت پخش می شود. از یک طرف دیگر می گویند نماینده باشگاه پرسپولیس به صورت جاسوسی به اردوی ما آمده و با من مذاکره کرده است به نظر من این حرف ها در شأن باشگاه پرسپولیس و در شأن من نیست. من برای همه رسانه ها احترام قائل هستم اما از این حرف ها خسته شده ام.
شاید یکی از دلایل این مساله طولانی شدن بحث انتقال تو باشد.
از هفته اول و دوم که لیگ شروع شد این بحث ها بود. خب معلوم است که من نمی توانم تا پایان هفته پانزدهم مقصدم را مشخص کنم. این تقصیر من نیست. هفته سوم که نمی توانستم بگویم مثلا می خواهم فجر سپاسی بروم. متاسفانه این حرف ها پایان ندارد. الان من به شما می گویم که با استقلال 3 ساله قرارداد دارم و با پرسپولیس هم دو ساله بسته ام. دو میلیارد از پرسپولیس گرفته ام و یک میلیارد به استقلال قرض داده ام آیا انتشار این مسایل درست است؟
پس با این تفاسیر تا این لحظه با نماینده هیچ باشگاهی مذاکره نکرده ای؟
خیر. ما دو بازی دیگر در پیش رو داریم و بعد از آن تصمیم را خواهم گرفت.
آیا همچنان به بازی در تیم ملی امیدواری؟
صددرصد. روز به روز تلاشم را بیشتر می کنم. خداراشکر تیم ملی در جایگاه خوبی قراردارد. آنجا بودن یا نبودن یک بازیکن به تصمیم آقای کی روش برمی گردد.
جایی عنوان شده بود که چون سروش رفیعی زیاد دریبل می زند کی روش قصد دعوت کردن او را ندارد.
من نمی دانم این نقل قول ها از کجا می آید؟ اولا کسی نمی تواند به آقای کی روش بگوید که چرا فلان بازیکن را خط زده اید. او آنقدر حرفه ای است که می داند چه کاری درست و چه کاری غلط. یک بازیکن مثل من که بارها به تیم ملی دعوت شده قطعا سرمربی تیم ملی در او چیزی دیده که دعوتش کرده است. من تلاشم را می کنم تا آنگونه باشم که آقای کی روش می خواهد. این حرف ها و نقل قول ها تاثیری در کار من ندارد چون می دانم اگر نیاز باشد خود آقای کی روش مشکلات یک بازیکن را با او مستقیما مطرح می کند.