معاون حفاظت و بهره‌برداری آب منطقه‌ای فارس گفت: عزم کافی در دستگاه‌های مرتبط برای حل مسئله بحران آب اراضی سد درودزن وجود ندارد.
تابناک فارس به نقل از فارس:حسین صالح جهرمی امروز در حاشیه میزگردی که به همت بسیج دانشجویی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز و با حضور کشاورزان منطقه کربال برگزارشده بود اظهار داشت: به نظر بنده به‌جای واژه خودکفایی باید مبحث امنیت غذایی را جایگزین کنیم که در شرایط امروز دنیا هیچ لزومی ندارد که ما بخواهیم همه کالاهای موردنیاز را خود تولید کنیم چراکه هر کشور شرایط اقلیمی، آب و هوایی و توانمندی‌های ویژه خود را دارد.
وی وضعیت منابع آبی استان فارس را شرح داد و افزود: استان فارس وارد نهمین سال خشکسالی خود شده است و میزان بارندگی در این استان در قبل از خشکسالی بالاتر از میانگین کشوری بوده است که این رقم در طول 9 سال کم شده است.
وی در مورد وضعیت سد درودزن تصریح کرد: سد درودزن از سال 1350 مورد بهره‌برداری قرارگرفته است که با احتساب هشت سال، سالانه یک میلیارد مترمکعب آورده داشته است که این امر در سال جاری به 200 میلی‌متر مکعب رسیده که بیانگر کاهش یک‌پنجمی حجم آن است.
صالحی جهرمی اضافه کرد: باید یادآور شوم که تعداد 20 هزار حلقه چاه مجاز در استان فارس خشک و این 20 هزار حلقه به خشک شدن هزاران هکتار زمین کشاورزی منجر شده که همین مسئله اهمیت سد درودزن را به‌عنوان مهم‌ترین منبع آبی این مناطق دوچندان کرده است.
وی در مورد وضعیت چاه‌های غیرمجاز بیان داشت: تعداد 7 هزار چاه مجاز در سال 94 پرشده که از این تعداد یک هزار و 614 حلقه، سهم استان فارس بوده است که همین امر 85 میلیون متر مترمکعب ذخیره آب‌های زیرزمینی را به دنبال داشته است.
معاون حفاظت و بهره‌برداری آب منطقه‌ای فارس وضعیت اراضی سد درودزن را این‌گونه تشریح کرد: سازمان آب و برق هنگام بهره‌برداری از سد درودزن معادل 500 هکتار از زمین‌های اطراف سد را به قیمت روز از کشاورزان خریداری می‌کند تا به هر دلیلی که آب سرریز شود مشکلی به وجود نیاید و این زمین‌ها دارای سند سیم سربی به مالکیت سازمان آب و برق قدیم و سازمان آب منطقه‌ای فعلی درآمده است.
صالحی جهرمی افزود: این سازمان اراضی مذکور را به مدت شش تا هفت سال قبل از خشکسالی اجاره داده و مراجع نظارتی این سازمان را موظف کرده بودند که هزینه‌ها را از اجاره‌کننده دریافت کند اما متأسفانه شاهد هستیم که از 6 تا هفت سال گذشته فروشندگانی که در گذشته این زمین‌ها را به سازمان آب و برق گذشته فروخته بودند اقدام به تصرف عدوانی همان زمین‌ها کرده‌اند و ما بارها اعلام کردیم که به علت نداشتن آب نیازی به کشت در این زمین‌ها نداریم و بارها به شورای تأمین نامه نوشتیم که نباید در این زمین‌ها کشت شود.
وی ادامه داد: ما در سال 1388 قرار بود مرز بین زمین‌های این سازمان با مردم را تفکیک کنیم که تصمیم بر این امر گرفته شد که یک خندق به عرض سه و عمق شش متر حفر شود و هم‌زمان دو بیل مکانیکی کار را شروع کردند اما هنوز سه روز از کار نگذشته بود که افرادی به‌طرف بیل مکانیکی حمله کردند و به راننده و بیل مکانیکی صدماتی را وارد کردند و امروز من اعتراف می‌کنم که ما نمی‌توانیم زمین را مساحی کنیم.
صالحی جهرمی اضافه کرد: برای موفقیت در این امر عزم جدی و اراده کافی وجود ندارد و باید همه دستگاه‌های اجرایی پای‌کار باشند و سازمان آب منطقه‌ای به‌تنهایی نمی‌تواند این مشکل را حل کند برای مثال برای پر کردن چاه‌های غیرمجاز باید در شورای تأمین تصمیم گرفته شود ما در شهرستان داراب برای پر کردن 210 حلقه چاه غیرمجاز در شورای تأمین شهرستان داراب ساعت، روز، نیروهای شرکت‌کننده، وظیفه هر دستگاه کاملاً مشخص شد و این‌گونه نیست که سازمان آب منطقه‌ای فقط خودش در این امر دخیل باشد.
معاون حفاظت و بهره‌برداری آب منطقه‌ای فارس در ادامه به چگونگی مصرف آب سد درود زن پرداخت و گفت: در حال حاضر حدود 27 تا 28 درصد از آب شرب شهر شیراز از محل سد درودزن تأمین می‌شود که معادل 34 میلیون مترمکعب است و بقیه این مقدار از 162 حلقه چاه فراهم می‌شود و همچنین میزان 30 درصد آب شرب شهر مرودشت در سال‌های گذشته از سد درودزن تأمین می‌شد که در حال حاضر به خاطر خراب شدن 21 حلقه چاه به 75 درصد رسیده است که معادل 13 تا 14 میلیون مترمکعب است که با احتساب شهر شیراز بین 48 تا 50 میلیون مترمکعب از سد درود زن صرف آب شرب شهرهای شیراز و مرودشت می‌شود.
وی یادآور شد: از نظر کارشناس‌های فنی برای یک سد حداقل حجم باید مشخص شود که این مقدار برای سد فرسوده درود زن 330 میلیون مترمکعب است. به سبب اینکه این سد یک سد خاکی با هسته رس است و باید حداقل حجم را در خود داشته باشد چنانکه ما در سال 1379 شاهد این بودیم که در اوج خشکسالی حجم سد به را به 290 میلیون مترمکعب رساندند اما چون پیش‌بینی‌شده بود که یک وضعیت خوبی را پیش رو داریم کمتر از سه تا چهار ماه بعد شاهد پر شدن این سد بودیم با این وجود طعم و رنگ آب تغییر کرده بود ولی در حال حاضر کم کردن حجم سد ریسک بزرگی هست.
این مسئول مرجع تصمیم‌گیری آب در استان فارس را کارگروه آب متشکل از سازمان‌های مختلف دانست و گفت: این کارگروه 9 عضو دارد و تنها یک عضو تصمیم‌گیرنده آن سازمان آب منطقه‌ای فارس هست که ما در همان زمان که زمزمه‌های رهاسازی آب سد برای کشاورزان به گوش رسید، مخالفت خود را اعلام کردیم و علت مخالفت ما ناتوانی در تأمین آب دوم به سبب احتمال عدم بارش بود که محقق شد و آب اول نیز از دست رفت.
معاون حفاظت و بهره‌برداری آب منطقه‌ای فارس وضعیت سد ملاصدرا را نیز به همین صورت خواند و گفت: 30 میلیون حقابه برای کشاورزان اطراف سد در نظر گرفته‌شده است که 20 میلیون آن برای مردم سده و 10 میلیون سهم مردم سرحد است اما این در صورتی است که حجم سد به 420 میلیون مترمکعب برسد که در حال حاضر حجم سد 6.1 کاهش پیدا کرده و در میزان حقابه آن‌ها تأثیرگذار است.
صالحی جهرمی همچنین به تصمیم دولت برای گرفتن آب از سد تنگ سرخ یاسوج اشاره کرد و گفت: ما مجوزی گرفتیم که از سد تنگ سرخ معادل 72 میلیون مترمکعب به سد درودزن آب را انتقال دهیم که عملیات مقدماتی آن اجرا اما به علت کمبود اعتبارات، تکمیل‌نشده است.
وی در پایان یادآور شد: خود کشاورزان نیز در بروز این مشکل مقصر هستند برای مثال در سال 1381 که وضعیت آب خوب بوده است شاهد کشت 19 هزار هکتار گندم بودیم اما هر چقدر که بحران آب بیشتر شد شاهد کشت مقادیر بیشتری از گندم هستیم و امروز با وجود اینکه حجم آب به 5.1 کاهش پیدا کرده همچنان شاهد زیر کشت رفتن 40 هزار هکتار گندم هستیم.
وی وضعیت منابع آبی استان فارس را شرح داد و افزود: استان فارس وارد نهمین سال خشکسالی خود شده است و میزان بارندگی در این استان در قبل از خشکسالی بالاتر از میانگین کشوری بوده است که این رقم در طول 9 سال کم شده است.
وی در مورد وضعیت سد درودزن تصریح کرد: سد درودزن از سال 1350 مورد بهره‌برداری قرارگرفته است که با احتساب هشت سال، سالانه یک میلیارد مترمکعب آورده داشته است که این امر در سال جاری به 200 میلی‌متر مکعب رسیده که بیانگر کاهش یک‌پنجمی حجم آن است.
صالحی جهرمی اضافه کرد: باید یادآور شوم که تعداد 20 هزار حلقه چاه مجاز در استان فارس خشک و این 20 هزار حلقه به خشک شدن هزاران هکتار زمین کشاورزی منجر شده که همین مسئله اهمیت سد درودزن را به‌عنوان مهم‌ترین منبع آبی این مناطق دوچندان کرده است.
وی در مورد وضعیت چاه‌های غیرمجاز بیان داشت: تعداد 7 هزار چاه مجاز در سال 94 پرشده که از این تعداد یک هزار و 614 حلقه، سهم استان فارس بوده است که همین امر 85 میلیون متر مترمکعب ذخیره آب‌های زیرزمینی را به دنبال داشته است.
معاون حفاظت و بهره‌برداری آب منطقه‌ای فارس وضعیت اراضی سد درودزن را این‌گونه تشریح کرد: سازمان آب و برق هنگام بهره‌برداری از سد درودزن معادل 500 هکتار از زمین‌های اطراف سد را به قیمت روز از کشاورزان خریداری می‌کند تا به هر دلیلی که آب سرریز شود مشکلی به وجود نیاید و این زمین‌ها دارای سند سیم سربی به مالکیت سازمان آب و برق قدیم و سازمان آب منطقه‌ای فعلی درآمده است.
صالحی جهرمی افزود: این سازمان اراضی مذکور را به مدت شش تا هفت سال قبل از خشکسالی اجاره داده و مراجع نظارتی این سازمان را موظف کرده بودند که هزینه‌ها را از اجاره‌کننده دریافت کند اما متأسفانه شاهد هستیم که از 6 تا هفت سال گذشته فروشندگانی که در گذشته این زمین‌ها را به سازمان آب و برق گذشته فروخته بودند اقدام به تصرف عدوانی همان زمین‌ها کرده‌اند و ما بارها اعلام کردیم که به علت نداشتن آب نیازی به کشت در این زمین‌ها نداریم و بارها به شورای تأمین نامه نوشتیم که نباید در این زمین‌ها کشت شود.
وی ادامه داد: ما در سال 1388 قرار بود مرز بین زمین‌های این سازمان با مردم را تفکیک کنیم که تصمیم بر این امر گرفته شد که یک خندق به عرض سه و عمق شش متر حفر شود و هم‌زمان دو بیل مکانیکی کار را شروع کردند اما هنوز سه روز از کار نگذشته بود که افرادی به‌طرف بیل مکانیکی حمله کردند و به راننده و بیل مکانیکی صدماتی را وارد کردند و امروز من اعتراف می‌کنم که ما نمی‌توانیم زمین را مساحی کنیم.
صالحی جهرمی اضافه کرد: برای موفقیت در این امر عزم جدی و اراده کافی وجود ندارد و باید همه دستگاه‌های اجرایی پای‌کار باشند و سازمان آب منطقه‌ای به‌تنهایی نمی‌تواند این مشکل را حل کند برای مثال برای پر کردن چاه‌های غیرمجاز باید در شورای تأمین تصمیم گرفته شود ما در شهرستان داراب برای پر کردن 210 حلقه چاه غیرمجاز در شورای تأمین شهرستان داراب ساعت، روز، نیروهای شرکت‌کننده، وظیفه هر دستگاه کاملاً مشخص شد و این‌گونه نیست که سازمان آب منطقه‌ای فقط خودش در این امر دخیل باشد.
معاون حفاظت و بهره‌برداری آب منطقه‌ای فارس در ادامه به چگونگی مصرف آب سد درود زن پرداخت و گفت: در حال حاضر حدود 27 تا 28 درصد از آب شرب شهر شیراز از محل سد درودزن تأمین می‌شود که معادل 34 میلیون مترمکعب است و بقیه این مقدار از 162 حلقه چاه فراهم می‌شود و همچنین میزان 30 درصد آب شرب شهر مرودشت در سال‌های گذشته از سد درودزن تأمین می‌شد که در حال حاضر به خاطر خراب شدن 21 حلقه چاه به 75 درصد رسیده است که معادل 13 تا 14 میلیون مترمکعب است که با احتساب شهر شیراز بین 48 تا 50 میلیون مترمکعب از سد درود زن صرف آب شرب شهرهای شیراز و مرودشت می‌شود.
وی یادآور شد: از نظر کارشناس‌های فنی برای یک سد حداقل حجم باید مشخص شود که این مقدار برای سد فرسوده درود زن 330 میلیون مترمکعب است. به سبب اینکه این سد یک سد خاکی با هسته رس است و باید حداقل حجم را در خود داشته باشد چنانکه ما در سال 1379 شاهد این بودیم که در اوج خشکسالی حجم سد به را به 290 میلیون مترمکعب رساندند اما چون پیش‌بینی‌شده بود که یک وضعیت خوبی را پیش رو داریم کمتر از سه تا چهار ماه بعد شاهد پر شدن این سد بودیم با این وجود طعم و رنگ آب تغییر کرده بود ولی در حال حاضر کم کردن حجم سد ریسک بزرگی هست.
این مسئول مرجع تصمیم‌گیری آب در استان فارس را کارگروه آب متشکل از سازمان‌های مختلف دانست و گفت: این کارگروه 9 عضو دارد و تنها یک عضو تصمیم‌گیرنده آن سازمان آب منطقه‌ای فارس هست که ما در همان زمان که زمزمه‌های رهاسازی آب سد برای کشاورزان به گوش رسید، مخالفت خود را اعلام کردیم و علت مخالفت ما ناتوانی در تأمین آب دوم به سبب احتمال عدم بارش بود که محقق شد و آب اول نیز از دست رفت.
معاون حفاظت و بهره‌برداری آب منطقه‌ای فارس وضعیت سد ملاصدرا را نیز به همین صورت خواند و گفت: 30 میلیون حقابه برای کشاورزان اطراف سد در نظر گرفته‌شده است که 20 میلیون آن برای مردم سده و 10 میلیون سهم مردم سرحد است اما این در صورتی است که حجم سد به 420 میلیون مترمکعب برسد که در حال حاضر حجم سد 6.1 کاهش پیدا کرده و در میزان حقابه آن‌ها تأثیرگذار است.
صالحی جهرمی همچنین به تصمیم دولت برای گرفتن آب از سد تنگ سرخ یاسوج اشاره کرد و گفت: ما مجوزی گرفتیم که از سد تنگ سرخ معادل 72 میلیون مترمکعب به سد درودزن آب را انتقال دهیم که عملیات مقدماتی آن اجرا اما به علت کمبود اعتبارات، تکمیل‌نشده است.
وی در پایان یادآور شد: خود کشاورزان نیز در بروز این مشکل مقصر هستند برای مثال در سال 1381 که وضعیت آب خوب بوده است شاهد کشت 19 هزار هکتار گندم بودیم اما هر چقدر که بحران آب بیشتر شد شاهد کشت مقادیر بیشتری از گندم هستیم و امروز با وجود اینکه حجم آب به 5.1 کاهش پیدا کرده همچنان شاهد زیر کشت رفتن 40 هزار هکتار گندم هستیم.
